Mahkemesi : İzmir 5. İş Mahkemesi
Tarihi : 04/06/2014
Numarası : 2013/345-2014/318

Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün süresi içinde taraflarca temyiz edilip incelemenin Yargıtayca duruşmalı olarak yapılması davacı Ö.. D.. vekili Av.D. G. G. tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 12.05.2015 günü belirlenen saatte temyiz eden davacı Ö.. D.. vekili Av.D. G. G. ile davalı ....... Tavukçuluk ve Damızlık İşl.San.Tic.A.Ş. vekili Av.K. K. geldi. Gelenlerin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafların sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2.Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda davacı 21/10/2013 tarihli delil listesinde işyeri giriş çıkış kayıtlarına dayanmıştır. Yargılama aşamasında davacının taleplerine rağmen giriş çıkış kayıtları dosyaya sunulmamıştır. Davacının temyiz aşamasında başka bir dosyaya davalı tarafından sunulması nedeni ile elde edilen giriş çıkış kayıtları değerlendirilerek fazla çalışma alacağı hakkında hüküm kurulması gerektiği yönünden kararın bozulması gerekmiştir.
3.Davacı davasını 23/05/2013 tarihinde açmıştır. Davalı davacının ulusal bayram genel tatil alacağını dava tarihinden sonra 07/06/2013 tarihinde ödemiştir. Davacının ulusal bayram genel tatil alacağı dava tarihinden sonra ödendiğinden konusu kalmayan ulusal bayram genel tatil alacağına ilişkin dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar vermek ve yargılama giderleri ile avukatlık ücretini buna göre belirlemek gerekirken bu alacağa ilişkin talebin reddine karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
4.Kabule görede fazla çalışma alacağından %60 hakkaniyet indirimi yapılması hakkın özüne aykırı olup isabetli olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına takdir olunan 1100,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davacı yararına takdir olunan 1100,00 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 12.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.