Mahkemesi : Isparta İş Mahkemesi
Tarihi : 01/10/2014
Numarası : 2013/29-2014/291

Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi süresi içinde davalı Belediye vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 12.05.2015 günü belirlenen saatte temyiz eden davalı A.. B.. vekili Av.S. U. geldi. Karşı taraftan gelen olmadı. Gelenin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafın sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı Belediyenin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2.Davacı vekili, davacının 2004-10/06/2011 tarihleri arasında Belediyede şoför, muhasebe birim görevlisi ve Belediye otelinde mesul müdür, bilet tahsilat servisi ve Ata Beton şirketinin işletmekte olduğu çakıl ocağının mesul müdürlüğünü yaptığını, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile ücret, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davacı dava dilekçesinde tarih belirtmeden 2004 yılında işe başladığını iddia etmiştir. Bilirkişi davacının 01.01.2004 tarihinde işe başladığını kabul etmiş Mahkemece bu kabule göre yapılan hesaplamalara itibarla hüküm verilmiştir. Davacının SGK kayıtlarına göre 08/04/2004 tarihinde Belediye işyerinde çalışmaya başladığı görülmektedir. Davacının 01.01.2004- 05.04.2004 tarihleri arasındaki çalışmasının Belediye işyerinde geçtiği iddiası araştırılmadan bu dönemden de davalının sorumlu tutulması hatalı olup bozma nedenidir.
3. Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışıp çalışmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda, davacının hem Belediye hem de ..... Şirketinde çalıştığı kabul edilmiştir. Mahkemece davacının tüm çalışma dönemi açısından haftada 6 gün 08:00-17:00 saatleri arasında çalıştığı 3 saat fazla çalışma yaptığı ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığı kabul edilerek anılan alacaklara hükmedilmiştir. Davacının sadece Atabeton Şirketi’nde değil Belediye’de farklı birimlerde çalıştığı, Belediye işyerinde çalıştığı dönemlerin kayda dayalı olarak ispatının asıl olduğu, Mahkemece Şirket ve Belediye dönemi ayrımı yapılmadan Belediye’de çalıştığı dönemlerde de haftada 6 gün ve ulusal bayram genel tatil günlerinde de çalıştığının tanık beyanları ile kabulü hatalı olup kararın bozulması gerekmiştir.
4.Davacı ıslah dilekçesinde alacaklara yasal faiz işletilmesini talep etmiştir. 6100 sayılı HMK 26. Maddesine göre hâkim, kanundaki istisnalar saklı kalmak kaydıyla, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Mahkemece davacının yasal faiz talebi dışına çıkılarak ıslahla artırılan kıdem tazminatı, ücret, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil alacaklarına en yüksek banka mevduat faiz oranını aşmamak üzere yasal faiz yerine en yüksek mevduat faizi yürütülmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında kendini vekille temsil ettiren davalı Belediye yarına 1.100,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı Belediyeye iadesine, 12.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.