MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 31.03.2010-17.03.2013 tarihleri arasında güvenlik görevlisi olarak aylık asgari geçim indirimi dahil net 1.125,00 TL ücretle çalıştığını, fazla mesai ücretleri ve resmi dini bayramlarda çalıştırıldığı halde ücretlerini alamadığını, işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeniyle davalı şirkete ihtarname çekerek iş akdini haklı nedenle feshettiklerini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, ücret, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti alacağını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 31.03.2010 tarihinde işe başladığını, son olarak net 800 TL ücret aldığını, 19.03.2013 tarihinde 20.00"de mesaiye başlaması gerekirken başlamadığını, 21.03.2013 tarihindeki mesaisinede gelmeyen davacı hakkında tutanaklar tutulduğunu, işe başlaması yönünde ihtarname gönderildiğini, davacının talep ettiği alacaklarının mevcut olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla mesai ücretinin hesabı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı ve davacı tanıkları işyerinde 2 gün gündüz, 2 gün gece ve 2 gün ara vererek 08.00-20.00, 20.00-08.00 arası çalışıldığını beyan etmişler, hükme esas alınan raporda bu çalışma düzenine göre davacının haftada 5 gün, günde 11 saatten 55 saat çalıştığı ve haftalık 10 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de bu hesaplama hatalıdır.
Davacının çalışma düzenine göre davacının 1. hafta, 2.hafta, 3.hafta ve 4. hafta haftada 5 gün çalışma yaptığı, ara dinlenme süresi 1,5 saat düşülerek günde 10,5 saatten haftada 52,5 saat çalışarak haftalık 7,5 saat fazla mesai yaptığı, 5. hafta ve 6. haftada ise 4 gün çalıştığı, ancak 2 gün gece çalışmasından dolayı 7,5 saati aşan 3 saat çalışma ile haftada 6 saat fazla mesai yaptığı anlaşılmıştır.
Mahkemece bu çalışma düzenine göre gerekirse ek rapor alınarak sonuca gidilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme ile fazla mesai ücreti alacağının yazılı şekilde hüküm altına alınması isabetsizdir.
3-Tazminata esas giydirilmiş brüt ücretin tespiti sırasında, asgari geçim indiriminin ücrete dahil edilerek bu şekilde ücretin tespit edildiği, talep edilen alacakların da tespit edilen bu ücret üzerinden hesaplandığı anlaşılmıştır.
Asgari geçim indirimi, ücret olmadığı gibi ücretin eki de değildir. Asgari geçim indirimi, bireyin ya da ailenin asgari geçim düzeyini sağlayacak bölümünün toplam gelirden düşülerek vergi dışı bırakılmasıdır. Bu nedenle, asgari geçim indirimi, net ücrete ya da brüt ücrete ilave edilemez, aynı şekilde asgari geçim indirimi, giydirilmiş ücret tespit edilirken, çıplak ücrete giydirilecek bir kazanç unsuru da değildir.
Bu nedenle, davacının tazminata esas ücreti belirlenirken ve diğer işçilik alacakları hesaplanırken ücrete asgari geçim indiriminin eklenmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.