Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değildir.
İİK.nun 169/a-6. maddesi gereğince itirazın kabulü halinde alacaklının inkar tazminatıyla sorumlu tutulabilmesi itirazın esasa ilişkin nedenlerle kabulüne ve alacaklının kötüniyeti ve ağır kusurlu bulunduğunun gerçekleşmesine bağlıdır.
Somut olayda, gözlemlendiği gibi bono lehtarı N.Y. hakkında yapılan takipte ödeme emri tebliğ edilen adı geçen vekilinin icra mahkemesine yasal süresi içerisinde yaptığı başvuruda asıl borçlu N. Y."ın Elazığ nüfusuna kayıtlı olduğu, ödeme emri tebliğ edilen müvekkilinin ise Şanlıurfa nüfusunda kayıtlı bulunduğu açıklanarak borçlu olmadığını ileri sürmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama aşamasında alacaklı vekili de isim benzerliğinden yanlış tebligat yapıldığını kabul etmiştir. Bu durumda şikayetçinin pasif dava ehliyeti bulunmadığı için takibin iptal edilmesi nedeniyle işin esasına yönelik bir inceleme yapılmadığının kabulü gerekir. Açıklanan nedenlerle icra mahkemesince alacaklının tazminatla sorumlu tutulması isabetsiz olup kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de; yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından karar düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Diyarbakır 2. İcra Mahkemesinin 26.12.2007 tarih ve 2007/227-323 sayılı kararının hüküm bölümünün 1. bendinin "her bir dosya için ayrı ayrı asıl alacak miktarını %40"ı oranında davalının kötüniyet tazminatına mahkumiyetine" bölümünün çıkartılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 08.05.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.