Mahkemesi :Bakırköy 17. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :25/06/2014
Numarası :2013/213-2014/222
Davacı-k.davalı :.. .. .. .. - .. ..ve .. .. Adi Ortaklığı
Vek.Av. .. ..
Davalı-k.davacı :.. .. .. Konfeksiyon A.Ş. Vek.Av... .. ..


Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı-k.davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş
olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Asıl dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan iş bedelinin tahsili amacıyla girişilen icra takibine vaki itirazın iptâli, takibin devamı ve icra inkâr tazminatının iş sahibinden tahsili; karşı dava ise, ayıplı imalât nedeniyle ödenen iş bedelinin iadesi istemlerine ilişkin olup; Mahkemece asıl davanın reddine, karşı davanın kabulüne dair verilen karar, davacı-karşı davalı yüklenici vekilince temyiz edilmiştir.
Davalı karşı davacı iş sahibinin davasının dayanağı 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 360. maddesidir. Bu düzenleme gereği, eserin iş sahibinin kullanamayacağı durumda olup hakkaniyet kurallarına göre onun kabulüne icbar edilemeyecek derecede kusurlu veya sözleşme şartlarına aykırı olması halinde, iş sahibi eseri kabulden imtina edebilir. Eserin, iş sahibinin kabulünü zorunlu kılacak durumda olması halinde iş sahibi, ayıp nispetinde iş bedelinden indirim ve eserin tamiri büyük bir masraf gerektirmiyorsa yükleniciden eserin tamirini isteyebilir. Ayrıca, her iki halde yüklenicinin kusuru halinde iş sahibi zarar ve ziyan da isteyebilecektir.
818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 360. maddesinde öngörülen hakların kullanılabilmesi için eserin ayıplı olduğu ispatlanmak zorunda olduğundan, ayıplı olduğu ileri sürülen tüm imalâtlar, bunun mümkün olmaması halindeyse, sondajlama usulüyle belirlenecek bir kısım imalât üzerinde bilirkişi inceleme yapılması zorunludur. Eserin ayıpsız bir şekilde teslim edildiğini, yüklenici ispatlamak zorundaysa da, eserin tesliminden sonra ayıplı imalât savunması, bu iddiayı ileri süren iş sahibi tarafından kanıtlanmalıdır.

Somut olayda, mahkemece dosya kapsamında bulunan 15.02.2012 tarihli denetim firması tarafından hazırlanan ve hangi numune üzerinde inceleme yapıldığı belli olmayan rapora atıfta bulunan bilirkişiler kurulu raporu doğrultusunda eserin ayıplı olduğu sonucuna varılarak karar verilmiştir. Oysaki, yukarıda izah edildiği üzere, eser iş sahibine teslim edilmiş olduğundan, davalı karşı davacı iş sahibi şirketin yüklenici tarafından fason imalat yapılan işlerle ilgili var olduğunu ileri sürdüğü ayıp iddiasını ya tüm ürünler ya da bilirkişilerce sondajlama usulüyle belirlenecek numuneler üzerinde yapılacak incelemeyle ispatlaması gerekir. Dosya kapsamında bulunan delillere göre, ayıplı olduğu ileri sürülen ürünler Almanya"ya sevk edilmiş olup, üzerinde bilirkişi incelemesi yapılmış değildir. Bu haliyle, davalı karşı davacı şirketin ayıp savunmasını kanıtladığından söz edilemeyeceğinden, mahkemece asıl davanın kabulüne, karşı davanın reddine karar verilmesi gerekirken, aksi yönde karar verilmiş olması doğru değildir.
Kararın açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı-karşı davalı yüklenici vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacı-karşı davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacı-k.davalıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 25.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.