Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
İcra takibinin dayanağı Fatih 1.Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2005/190 esas 2006/339 karar sayılı ve 06.12.2006 karar tarihli  ilamının hüküm fıkrasında 24.649.620.000-TL. nin  ödeme tarihlerinden değişen oranlarda reeskont faizi ile tahsiline karar verildiği, Yargıtay 3.Hukuk Dairesi’nin 30.04.2007 tarih ve 2007/6249-6919 sayılı ilamı ile de hüküm fıkrasının “24.649.620.000-TL. nin  dava tarihinden itibaren işletilecek değişen oranlarda reeskont faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine” şeklinde düzeltilerek onandığı görülmektedir.
5345 sayılı Kanunun 14.maddesi ile 3095 sayılı yasanın 1.maddesi değişmiş olup, maddedeki reeskont oranı ibaresi kaldırılmış ve 01.05.2005 tarihinden itibaren yasal faiz oranı % 12 olarak düzenlenmiştir. Bu durumda ilamın karar tarihi olan 06.12.2006 tarihi itibari ile 3095 sayılı yasanın 1.maddesinde reeskont oranı ibaresi bulunmadığından, ilamda hüküm altına alınan reeskont faizinin anılan yasanın 1.maddesinde düzenlenen yasal faiz olduğunun kabulü mümkün bulunmamaktadır.
HGK’ nun 08.10.1997 tarih 1997/12-517E, 1997/776 K. sayılı kararında da açıklandığı üzere (ilamların infaz edilecek kısmı hüküm bölümüdür. Hükmün içeriğinin aynen infazı zorunludur. İcra Mahkemesince ilamın infaz edilecek kısmı yorum yolu ile belirlenemez). Bu ilke gereği tarafların tacir olduğu nedeni ile yorum yolu ile ilamda geçen reeskont faizi ibaresinin 3095 sayılı yasanın 2.maddesinde düzenlenen avans faizi olduğu sonucuna da varılamayacağından, yukarıda yapılan açıklamalar doğrultusunda ilamda hüküm altına alınan reeskont faiz oranının T.C. Merkez Bankasının reeskont faiz oranları olduğunun kabulü gerekir.
O halde Mahkemece düzelterek onama ilamı dikkate alınmak suretiyle T.C. Merkez Bankasının reeskont faiz oranları esas alınarak faiz hesabının yapılması gerekirken, 3095 sayılı yasanın 2.maddesinde düzenlenen avans faiz oranları üzerinden ve düzelterek onama ilamına aykırı hesaplama yapan bilirkişi raporu esas alınarak sonuca gidilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 22.04.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.