Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/3689 Esas 2022/12509 Karar Sayılı İlamı

K A R A R
Hakaret suçundan katılan sanık ... İşler hakkında açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda ceza verilmesine yer olmadığına ve karşı taraf kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden 4.080,00 Türk Lirası vekalet ücretinin müşteki sanık ... İşler'den alınarak, katılan sanık ... verilmesine dair Bucak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/04/2021 tarihli ve 2021/220 esas, 2021/328 sayılı kararının Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 30/12/2021 gün ve 2021/144122 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında;
" Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 18/05/2021 tarihli ve 2020/13786 esas, 2021/14174 karar sayılı ilâmında ''..Sanık hakkında yargılandığı aynı davada katılan Selver Demirkol’a yönelik hakaret suçunu karşılıklı işlemesi nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiş olması karşısında, vekalet ücretine hükmedilmemesinde kanuna aykırılık görülmediği..'' şeklindeki açıklamalarda belirtildiği üzere, sanık aleyhine vekalet ücretine hükmedilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir. " denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
Olağanüstü kanun yolu olan ve öğretide “Olağanüstü temyiz” olarak adlandırılan kanun yararına bozmanın amacı hakim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen kararların Yargıtay tarafından incelenmesini sağlamak suretiyle ülke sathında birliğe ulaşmak, hakim veya mahkemelerce verilen cezaya ilişkin karar veya hükümlerdeki hukuka aykırılıkları toplum ve birey açısından hukuk yararına gidermektir.
Olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma müessesesinin konusunu oluşturabilecek kanuna aykırılık halleri, olağan kanun yolu olan temyiz nedenlerine göre dar ve kısıtlı tutulduğunda kesin hükmün otoritesi korunmuş olur.
26/10/1932 gün ve 29/12 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ve bu karar esas alınmak suretiyle verilen Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve özel dairelerin süreklilik arz eden kararlarında belirtildiği üzere, kabul edip etmemenin hâkim veya mahkemenin takdirine bağlı olduğu istekler hakkında verilen kararlar ile delillerin değerlendirilmesine ve şahsi hakka ilişkin kararlar kanun yararına bozma konusu olamaz.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/06/1971 gün ve 497-209, 07/02/1972 gün ve 447-72, 24/02/1975 gün ve 37-32, 14/06/2005 gün ve 66-65, 07/02/2006 gün ve 172-10, 22/10/2013 tarih ve 2012/11-1322-2013/421 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere, vekâlet ücretinin yargılama giderlerinden olması şahsi hak olma niteliğini değiştirmeyeceğinden ve kişisel hakka ilişkin olarak yapılan aykırılıklar nedeniyle kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, katılan sanık ... aleyhine, katılan sanık ... lehine vekalet ücretine hükmedilmesine yönelik karar kanun yararına bozma isteminin konusu olamayacağından talebin reddine karar vermek gerekmiştir.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemi doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden, CMK'nın 309. maddesi koşullarını taşımayan KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİNİN REDDİNE, dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 17/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.