Danıştay 9. Daire 2021/3147 Esas 2022/79 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/3147
Karar No : 2022/79


TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Ürünleri İşverenler Sendikası
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Büyükşehir Belediye Başkanlığı
VEKİLİ :
Av. …
İSTEMİN KONUSU : …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, 2011 yılında yapılan asfalt yapım işi nedeniyle tahakkuk ettirilen yol harcamalarına katılma payının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay Dokuzuncu Dairesince verilen bozma kararına uyarak yeniden incelemek suretiyle; harcamalara katılma payları bina ve arsalarda vergi değerinin yüzde 2'sini geçemeyeceği, Mahkemelerince verilen ara karar ile davalı idareden işin yapıldığı yılda geçerli olan emlak vergi değerinin sorulduğu, davalı idarece asfalt çalışmasının yapıldığı 2011 yılında, söz konusu taşınmazın vergi değerinin 5.172.739,58-TL olduğunun bildirildiği, bu değerin %2'sine göre hesaplanacak yol harcamalarına katılma payının 103.454,80-TL' yi geçmemesi gerektiği, dava konusu yol harcamalarına katılma payının ise 51.469,72-TL hesaplandığı ve emlak vergisi değerinin %2'sini geçmediği görüldüğünden, dava konusu yol harcamalara katılma payında yasal isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Mahkeme tarafından verilen ara kararın ve ara kararlara verilen cevapların taraflarına tebliğ edilmediği, katılma payı hesabının doğru yapılmadığı iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
Davacının temyiz isteminin reddine,
… Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:.. sayılı kararının ONANMASINA,
Temyiz isteminde bulunandan ...TL maktu harç alınmasına,
2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.