Danıştay 7. Daire 2018/1130 Esas 2022/359 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/1130
Karar No : 2022/359

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … adına
… Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av….

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ : Dava konusu istem: Davacı adına tescilli …-…, …-…, …-…, …-… tarih ve sayılı ihracat beyannameleri muhteviyatı eşyanın Suudi Arabistan ve Lübnan yerine Libya'ya gönderildiğinin tespit edildiğinden bahisle 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 235. maddesinin 2. fıkrasının (b) bendinin olay tarihinde yürürlükte olan şekli uyarınca karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, dosya muhteviyatı gümrük soruşturma raporunun incelenmesinden, dava konusu ihracat beyannamelerinde ihracat ülkesi Suudi Arabistan ve Lübnan olarak beyan edilmesine rağmen, eşyanın davacının bilgisi dahilinde Libya'ya gönderildiğinin somut olarak ortaya konulamadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi kararları çerçevesinde yürürlüğe konulan 2011/2001 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı uyarınca Libya'ya silah ve bununla ilgili her türlü malzemenin satışının izne tabi olduğu, davacı tarafından ihracı gerçekleştirilen ürünlerin başka bir ülkeye gideceği beyan edilmiş olmasına rağmen, Libya'ya gönderildiğinin tespit edilmesi üzerine tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Dava konusu ihracat beyannamelerinin teslim şekli EXW (tüm masraf ve riskler ithalatçıya ait olmak üzere eşyanın ihracatçının depo ya da fabrikası gibi belirlenen yerde teslimi şeklinde gerçekleşen ihracatçının iş yerinde teslim) olduğundan, davacı alıcıya teslim ettiği eşyanın taşınmasından sorumlu tutulamayacağından ve söz konusu eşyanın davacının bilgisi dahilinde Libya'ya gönderildiğine ilişkin tespit bulunmadığından temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Dosyanın UYAP kayıtlarıyla birlikte incelenmesinden, Dairemizin E:2022/64 esasına kayıtlı dosyasında bozma kararı üzerine Mahkemesince verilen ara kararına istinaden davalı idarece gönderilen tablodan işbu davaya konu dört adet ihracat beyannamesinde teslim şeklinin EXW (tüm masraf ve riskler ithalatçıya ait olmak üzere eşyanın ihracatçının depo ya da fabrikası gibi belirlenen yerde teslimi şeklinde gerçekleşen ihracatçının iş yerinde teslim) olduğu anlaşıldığından, eşyayı işyerinde alıcıya teslim eden davacının eşyanın beyan edilenden başka bir ülkeye taşınmasından sorumluluğu bulunduğundan bahsetmek de mümkün olmadığından, temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 02/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.