MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanıkların tüm aşamalarda olay günü uyuşturucu kullandıkları esnada mahalleden tanıdıkları..."ın suça konu motosikleti kısa süreliğine kendilerine bıraktığını savunmaları karşısında, kolluk marifetiyle ... isimli kişinin gerçekten var olup olmadığının araştırılarak, sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Müştekinin motosikletinin çalınması esnasında ayrıca motosiklete de zarar verilmesi durumunda hırsızlık suçunun konusu olan araç ile mala zarar verme suçunun konusunun aynı olması ve korunan hukuki yararın tek olması karşısında; ayrıca mala zarar verme suçunun oluşmayacağı gözetilmeden, sanıklar hakkında TCK’nın 151. maddesi uyarınca mala zarar verme suçundan da cezalandırılmalarına karar verilmeleri,
3- Sanık ... hakkında, adli sicil kaydında yer alan Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/564 E., 2013/684 K. sayılı ilamına konu hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyet hükmü tekerrüre esas alınarak, TCK"nın 58. maddesi uygulanmış ise de; 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa"nın 34. maddesi ile değişik CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, bu kapsamda tekerrüre esas alınan ilam ile ilgili uyarlama yargılaması yapılmak suretiyle Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.01.2017 tarihli ek kararı ile uzlaşmanın sağlandığından bahisle sanık hakkında düşme kararı verildiği dikkate alınarak, suç tarihi itibari ile adli sicil kaydında tekerrüre esas nitelikte başkaca bir mahkumiyet kaydı bulunmadığı anlaşılan sanık hakkında yukarıda anılan ilam nedeniyle TCK"nın 58. maddesinin uygulanmayacağında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321.maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, 15.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.