MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkikinin alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Alacaklı tarafından 20.06.2014 tarihinde faturaya dayalı olarak genel haciz yolu ile başlatılan icra takibinde, borçlu belediyenin, 5393 sayılı Kanun’un 15/son maddesi ve İİK 82. maddesi gereğince mal beyanında bildirdiği taşınmaz dışında kalan mallarının haczedilemez nitelikte olduğunu ileri sürerek 146 ada 17 parseldeki haczin kaldırılması istemiyle icra mahkemesine başvurduğu, mahkemece, şikayetin kabulü ile taşınmazdaki haczin kaldırılmasına karar verildiği görülmektedir.
Somut olayda, borçlu belediyenin 26.06.2014 tarihinde haczi kabil mal beyanında bulunduğu, alacaklının 28.08.2014 tarihli talebi üzerine de bu taşınmazlar arasında bulunmayan 146 ada 17 parsel sayılı taşınmaza haciz uygulandığı anlaşılmaktadır.
Anayasa Mahkemesi"nin 17.06.2015 tarih ve 2014/194-2015/55 sayılı olup, Resmi Gazete"nin 26.06.2015 tarih ve 29398 sayısında yayımlanan kararı ile; 5393 sayılı Belediye Kanunu"nun 15. maddesine, 10.09.2014 tarihli ve 6552 sayılı Kanun"un 121. maddesiyle eklenen fıkranın birinci cümlesinin "...ve haciz işlemi sadece gösterilen bu mal üzerine uygulanır" ve ikinci cümlesinin "...veya kamu hizmetlerini aksatacak..." ibareleri ile 6552 sayılı Kanun"un 123. maddesiyle eklenen geçici 8. maddesinin Anayasa"ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiştir.
T.C. Anayasası’nın 153/5. maddesi uyarınca, “iptal kararları geriye yürümez” hükmü, kesinleşen işlem ve kararlara ilişkin olup, elde bulunan uyuşmazlığın sürdüğü davalarda “geriye yürümeme kuralı” uygulanmaz. Diğer bir deyişle, bir davada uygulanması gereken kanun maddesi iptal edilmiş ise, eldeki davada artık uygulanmaz.
Yukarıdaki açıklamalar doğrultusunda, Anayasa Mahkemesi, Yasanın geçici 8. maddesini iptal ettiğinden, anılan yasa maddesi, artık şikayete konu takip dosyasındaki haciz işlemlerine uygulanamaz. Ayrıca 5393 sayılı Yasa"nın 15/son maddesinin, haciz işleminin sadece gösterilen mal üzerine uygulanacağına dair kısmının iptal edilmiş olması nedeniyle, aynı maddede yer alan; "Belediyenin proje karşılığı borçlanma yoluyla elde ettiği gelirleri, şartlı bağışlar ve kamu hizmetlerinde fiilen kullanılan malları ile belediye tarafından tahsil edilen vergi, resim ve harç gelirleri haczedilemez" hükmü gözetilmek suretiyle belediye
mallarının haczi mümkündür. İcra müdürlüğü, borçlunun gösterdiği mallar dışında kalan alacaklının talep ettiği diğer mallar üzerine de haciz uygulamak zorundadır. Bu durumda, mahkemece, iptal edilen yasal hükmü doğrultusunda haczin kaldırılması doğru değildir.
Borçlu belediyenin şikayetinde, taşınmazın Belediye Kanunu"nun 15. maddesi gereğince haczedilemez olduğunu da ileri sürdüğü görülmektedir.
O halde mahkemece, şikayete konu taşınmazın tapu kaydı getirtilerek, taşınmaz üzerinde keşif ve bilirkişi incelemesi yaptırmak suretiyle taşınmazın kamu hizmetinin yürütülmesi için uygun ve zorunlu olup olmadığı ve kamu hizmetlerinde fiilen kullanılıp kullanılmadığı tespit edilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 30.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.