Danıştay 9. Daire 2019/7237 Esas 2022/353 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/7237
Karar No : 2022/353


TEMYİZ EDENLER :1-(DAVACI… Turizm Seyahat Dış Tic Ltd Şti .
VEKİLİ : Av. …
2-(DAVALI) … Vergi Dairesi Başkanlığı-…
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı hakkında, 2013 yılı defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmediğinden bahisle ilgili dönemde indirim konusu yapılan katma değer vergilerinin reddi suretiyle hakkında düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca re'sen tarh edilen 2013/Nisan ilâ Aralık dönemlerine ilişkin üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355/1.maddesi uyarınca defter ve belgelerin ibraz edilmemesi nedeniyle 2017/Temmuz dönemi için, kurumlar vergisi beyannamesi ve mizan vermeme nedeniyle 2015 yılı için kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararıyla; dava konusu 2013/Nisan ilâ Aralık dönemlerine ilişkin üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile 2017/Temmuz dönemi için kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden; davacı tarafından, 2013 yılına ait defter ve belgelerin 2015 yılında davalı idareye ibraz edildiği, ancak idare tarafından iade edilmemesi nedeniyle incelemeye ibraz edilemediğinin ileri sürüldüğü, bu nedenle Mahkemece 24/09/2018 tarihinde yapılan ara karar ile davalı idareden 2013 yılına ait defter ve belgelerin davacı şirkete teslim edildiğine dair tutanak vb belgelerin istenildiği, ara karara cevaben, mükellefin 2013 yılı hesaplarının incelenerek 14/09/2015 tarihinde rapora bağlandığı, bahse konu inceleme raporunun şirketin defter ve belgeleri üzerinden yapıldığı, vergi inceleme tutanağının şirketin kanuni temsilcisi tarafından imzalandığı, ancak bahse konu raporlarda defter belge teslim tutanağına rastlanılmadığı, bu nedenle teslim tutanağının gönderilemediğinin belirtildiği, ibrazı istenen defter ve belgelerin halihazırda davacı şirketin uhdesinde bulunduğu davalı idare tarafından defter belge teslim tutanakları vb belgelerle ortaya konulamadığından, ortada re'sen takdir sebebinin varlığından söz etmenin mümkün olmadığı, bu nedenle davacı şirketin 2013 yılına ilişkin defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmemesi nedeniyle katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle adına 2013/Nisan ilâ Aralık dönemlerine ilişkin olarak re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunun mükerrer 355. Maddesi uyarınca defter ve belgelerin ibraz edilmediği 2017/Temmuz dönemine ilişkin olarak kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, 2015 yılı için kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden ise; Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 257. maddesinin Maliye Bakanlığı'na verdiği yetkiye istinaden çıkarılan 340, 346, 357, 367, 373 ve 376 Sıra Nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğleriyle vergi beyannamelerinin ve bildirimlerinin internet ortamında gönderilmesi uygulaması ile ilgili düzenlemeler yapıldığı, bunlardan 18/10/2007 günlü ve 26674 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 376 Sıra Nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğiyle, ticari, zirai ve mesleki faaliyetlerinden dolayı gerçek usulde vergilendirilen gelir vergisi mükellefleri ile kurumlar vergisi mükelleflerine hiçbir hadle sınırlı olmaksızın gelir vergisi, geçici vergi, katma değer vergisi ve muhtasar beyannamelerini elektronik ortamda gönderme ve 19/01/2011 tarih ve 27820 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 403 Sıra Nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğiyle de 2010 yılı ve müteakip dönemler için bilanço esasına göre defter tutan gelir vergisi mükellefleri ile kurumlar vergisi mükelleflerinin elektronik ortamda kesin mizan bildirimi verme zorunluluğu getirildiği, davacı şirketin mükellef olarak beyanname ve kesin mizan verme zorunluluğu bulunduğu ve davacı şirket tarafından beyanname ve mizan verildiği yönünde herhangi bir iddia da bulunulmadığından adına kesilen 2015 yılı özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI:
DAVACININ İDDİALARI: Davacı tarafından, gerçekte almış oldukları mallara karşılık faturaların alındığı ve kayıtlarına intikal ettiği, Maliye müfettişinin de bu emtiaları işletmede kullanmış olabileceklerine kanaat getirdiği, söz konusu fatura içeriklerinde bulunan malların firmanın iştigal alanı ile paralel ve nitelik itibarıyla uygun olması nedeniyle kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.
DAVALININ İDDİALARI: Davalı idare tarafından, davacının 2013 hesap dönemi mal ve hizmet alışlarına ilişkin olarak vermiş olduğu Ba bildirim formları üzerinden tespit edilen faturalara ulaşılamadığından ve defter kayıtlarının da görülmediğinden, söz konusu faturaların defter kayıtlarına intikal ettirilip ettirilmediği, dönem kazancının tespitinde gider veya maliyet unsuru olarak değerlendirilip değerlendirilmediği, faturaların sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı olup olmadığı ve ilgili dönem katma değer vergisi beyannamesinde indirim konusu yapılıp yapılamadığının tespit edilemediği ve kasıt unsuru olup olmadığının değerlendirilemediği, bu nedenle yasal belgelerin ibraz edilmemesi nedeniyle indirilecek katma değer vergilerinin tamamının reddedilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı iddialarıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI: Taraflarca savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … 'İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:


HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
Tarafların temyiz isteminin reddine,
Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen kabulü, kısmen reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurularının reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının ONANMASINA,
Temyiz isteminde bulunan davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak nispi harcın alınmasına,
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 10/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.