MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Karar verilmesine yer olmadığına dair karar



Dolandırıcılık suçundan sanık hakkında verilen karar verilmesine yer olmadığına dair karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
23/11/2017 tarihli gerekçeli kararın Tebligat Kanunun 10. maddesi gereğince sanığın 05/07/2014 tarihinde mahkemeye bildirmiş olduğu ve bilinen en son ikamet adresi olan ", .... Mahallesi, .... sitesi, A Blok, Daire 21, .... İzmir" adresine tebliğ edidiği, bu adresten taşınmış olduğunun tespiti sonunda mernis adresine tebliğ edilmesi gerekirken bu hususun gerçekleştirilmemesi neticesinde 08.01.2018 tarihli tebliğin tebligat kanununa aykırı olduğu anlaşılmakla, sanığın öğrenmekle süresi içerisinde hakkında verilen kararı temyiz ettiği kabul edilerek yapılan incelemede;
Yargıtay 15. Ceza Dairesi"nin 31/10/2017 tarih ve 2017/21138 Esas, 2017/2194 Karar sayılı ilamı ile; mahkemenin 17/10/2014 gün ve 2017/ 762-697 sayılı asıl kararına yönelik sanığın temyiz talebinin süresinde olmadığından bahisle istemin reddine ilişkin ek kararın yerinde olmadığı belirlenerek hükmün uzlaştırma müessesinin uygulanması maksadı ile bozulduğu, ancak bu bozma ilamı öncesinde mahkemenin dosyanın temyizen Yargıtay"da olduğunu gözardı ederek sanık hakkındaki ilamı kesinleştirilip infazı sırasında 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı yasayla uzlaşma hükümlerinde yapılan değişikliklere istinaden uzlaştırma yapılması bakımından dosyanın ele alınıp uzlaştırma bürosuna gönderildiği ve 06.09.2017 tarihli uzlaştırma raporuna göre uzlaşmanın sağlanamadığından bahisle 18/09/2017 tarihli ""ek karar"" ile sanık hakkındaki ""cezanın aynen infazına"" ilişkin karar verdiği, akabinde dosyanın Yargıtay"dan dönmesi üzerine 23.11.2017 tarihinde bu hususta önceden aynen infaz kararı verildiği ve bozma ilamı sonrasında ""karar verilmesine yer olmadığına"" dair karar verdiği dosya kapsamından anlaşılmakla, dosyanın Yargıtay"a gönderildiği 09.04.2015 tarihi ile Yargıtay 15.Ceza dairesi 31.10.2017 tarihli kararı arasında geçen süre içinde Antalya 15.Asliye Ceza mahkemesi trafından yapılan işlemlerin tamamının yok hükmünde olduğu, 31.10.2017 tarihli Yargıtay kararı sonrasında CMK 307. meddesi uyarınca Antalya 15.Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yargılamaya devam olunarak sanık hakkında 6763 sayılı yasa hükümleri uyarınca uzlaşma işlemlerinin yeniden başlatılıp yargılamanın sonunda CMK 223.maddede düzenlenen ve davayı sonlandırıcı nitelikte bir hüküm kurulması amacı ile dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 08.09.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.