MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde üretim teknikeri olarak 05/03/2007-18/03/2014 tarihleri arasında çalıştığını, ücretlerinin gerektiği gibi ödenmemesi üzerine iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir kısım aylık ücret, fazla çalışma, hafta tatili, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının devamsızlık yapması nedeniyle iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiklerini, hak kazandığı ücretleri ödendiği gibi izinlerini de kullandığını, alacağı olmadığını, savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin ücretlerin gerektiği gibi ödenmemesi üzerine davacı tarafça haklı olarak fesh edildiği buna göre davacının kıdem tazminatına hak kazandığı ayrıca fazla çalışma, yıllık izin, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacakları olduğu ancak aylık ücret alacağı bulunmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı fesih tarihinde aylık ücretinin net 1.800,00 TL olduğunu iddia ederken davalı taraf davacının net 1.180,00 TL ücretle çalıştığını savunmuştur.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, iddia edilen 1.800 TL üzerinde banka ödemeleri olduğu belirtilerek davacı iddiasına itibar edilmiştir.
Davalı taraf banka ödemelerinde görünen ücretin içinde fazla çalışma ile tatil çalışması ücretleri olduğunu savunurken davacı da dava dilekçesinde fazla çalışma ücretlerinin işverence kısmen ödendiğini açıklamıştır. Öte yandan dinlenen davacı tanıklarından biri davacının net 1.150 TL ücretle çalıştığını söylerken diğeri davacının 1.100,00 TL civarında ücret aldığını beyan etmiştir. Bu durum karşısında davacının iddia ettiği 1.800,00 TL ücreti ispatladığı söylenemez.
Mahkemece, davalıya davacıya ait bordroları sunması için süre verilmeli, ibrazı halinde bordrolarda geçen ücret miktarı dikkate alınmalıdır. Aksi halde ise yine davalı savunmasında beyan edilen ücret miktarı esas alınarak alacaklar belirlenmelidir.
Hatalı değerlendirme ile ücretin yazılı şekilde kabulü isabetsizdir.
3-Taraflar arasındaki diğer uyuşmazlık, davacının fazla çalışma üreti alacağı olup olmadığı hususundadır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarına göre zamanaşımı def"i dikkate alınarak hesaplama yapılmıştır.
Yukarıdaki bentte açıklandığı üzere davacı dava dilekçesinde bir kısım fazla çalışma ücretlerinin ödendiğini açıklamıştır. Öte yandan işverence sunulu 4 adet bordroda fazla çalışma tahakkuku olduğu görülmüştür.
Yukarıdaki bozma bendi gereği davalı işverence davacıya ait hesaplama dönemini içerir bordraların ibrazı halinde bu bordrolar ile dosyada mevcut 4 adet bordrodaki fazla çalışma tahakukları dikkate alınarak bu aylar hesaplamada dışlanmalıdır. Bordro sunulmadığı takdirde ise, davacının dava dilekçesindeki ikrarı doğrultusunda fazla çalışmanın zamsız kısmının ödendiğinin zamlı kısmın kaldığının kabulü ile sadece %50 zamlı ücret tutarına göre hesaplama yapılmalıdır.
3- Hükmedilen alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de ayrı bir bozma sebebidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.