9. Hukuk Dairesi 2015/9347 E. , 2018/3219 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ)MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait su tesisi işyerinde işçi olarak 1993 yılı Mart ayında çalışmaya başladığını, 14/07/2011 tarihinde emekli olarak ayrıldığını, çalışırken yaptığı fazla çalışmaların karşılığının ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma ücreti alacağnın tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, Belediyenin geçmişten gelen büyük miktardaki borçları nedeniyle 2009 yılı Mart ayı başından itibaren tasarruf tedbirleri uygulandığını, borçların ödenmesine yönelik planlamalar yapıldığını, bu çerçevede personele fazla mesai yaptırılmamasına karar verildiğini, diğer işçi statüsünde çalışan personel gibi davacıya da 2009 Mart ayı başından emekli olduğu 14/07/2011 tarihine kadar fazla mesai yaptırılmadığını, davacının çalıştığı birim olan Su ve Kanalizasyon Amirliğince, Başkanlık Makamına ve Muhasebe Müdürlüğüne herhangi bir fazla mesai çizelgesi de sunulmadığını, bu nedenle davacıya fazla mesai yaptırılmadığından kendisine fazla mesai ücreti ödenmediğini, savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dosyaya celp edilen iş müfettişleri tarafından düzenlenen raporda davacının 24 saat çalışıp, 24 saat dinlenme esasına göre çalıştığı, 2 haftalık süre içinde toplam 154 saat çalıştığı buna göre haftada 37 saat fazla çalışmasının olduğunun belirtildiği, duruşmalarda dinlenen tanıkların aynı mahiyette ve raporu doğrular nitelikte beyanlarda bulundukları, Belediye Başkanınca da hiçbir ihtirazı kayıt konulmadan imzalanan müfettiş raporu, SGK kayıtları, tanık beyanları, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamından davacının iddiasında haklı olduğu, gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında, davacının davalı işverenden fazla çalışma alacağı olup olmadığı huusunda uyuşmazlık vardır.
Mahkemece dosyadaki deliller ve özellikle iş müfettişi raporuna göre davacının 24 saat çalışıp 24 saat dinlendiği ve bu sisteme göre 2 saatlik ara dinlenme süresi ile ve Toplu İş sözleşmesinde haftalık çalışma saatinin 40 saat olarak belirlenmesi dikkate alınarak haftalık 37 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş ise de, 24 saatlik çalışma süresinde ara dinlenme süresinin ne kadar olduğu ve davacıya yatma imkanı sağlanıp sağlanmadığı davalıdan sorularak ve gerekirse taraf tanıkları bu yönde yeniden dinlenerek, yatma imkanı olduğunun belirlenmesi halinde 10 saatlik ara dinlemme süresi, yatma imkanı olmadığı takdirde ise 24 saatlik çalışmada 4 saatlik ara dinlenme süresi kabul edilerek davacı alacağı belirlenmelidir.
Eksik inceleme ve araştırmayla sonuca gidilmesi hatalıdır.
3- Dava belirsiz alacağın bir türü olan kısmi eda külli tespit davası olarak açılmış olup, bu dava türünde faiz başlangıcı yönünden Dairemiz uygulaması kısmi dava esaslarıyla aynıdır. Bu itibarla kıdem tazminatı dışındaki alacaklar bakımından dava dilekçesi ile istenen kısma dava, ıslah (talep arttırımı) ile artırılan miktarlar bakımından ise ıslah (talep arttırımı) tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, kıdem tazminatı dışındaki alacaklar için dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi hatalıdır.
4- Hükmedilen alacağın net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de HMK.nın 297/2. maddesine aykırı olup, ayrı bir bozma sebebidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.