Yargıtay C.Başsavcılığı ise 07.10.2011 gün ve 266126 sayı ile;

“5237 sayılı TCY’nın 58 ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanun"un 108. maddesinde tekerrür cezayı ağırlaştırıcı bir neden olarak değil, sanığın tehlikeli kişiliği dikkate alınarak cezanın bireyselleştirilmesini sağlamak, cezanın özel bir infaz rejimine göre yerine getirilmesi, yerine getirmeden sonrada güvenlik tedbiri uygulanmasını öngörmektedir. Yine TCK.nun 58. maddesinin 4 ve 5. maddelerinde tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı haller düzenlenmiştir ki fiili işlediği sırada 18 yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümlerinin uygulanmayacağı belirtilmiştir.

Sanığın adli sicil kaydında iki adet sabıka kaydının yer aldığı anlaşılmaktadır. Bunlar;

1-Ankara 1. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin 2005/279-43 sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK.nun 86/2, 52/1-2, 31/3, 62. maddeleri gereğince 166 TL adli para cezası ile cezalandırılma¬sına,

2-Ankara 1. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin 2006/299-1920 sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK. nun 81/1, 82/1, C 29/1 31/3, 62, 63. maddeleri gereğince 6 yıl 8 ay hapis ile cezalandırılmasına ilişkin kararlardır.

Görüldüğü gibi sanığın adli sicil kaydında yer alan sabıka kaydına esas kararların her birinde 15-18 yaş grubunda yer alması nedeniyle 5237 sayılı TCK nun 31/3. maddesi uygulanmıştır. Buna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin uygulanması olanağı bulunmadığı” görüşüyle itiraz yasa yoluna başvurarak, Özel Daire onama kararının kaldırılmasına ve yerel mahkeme hükmünün tekerrüre ilişkin kısmın çıkartılması suretiyle onanmasına karar verilmesi isteminde bulunmuştur.

                 Dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır. 

                                                TÜRK MİLLETİ ADINA

                                        CEZA GENEL KURULU KARARI

Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının kapsamına göre inceleme, sanığın mağdur Olcay Uzun’u kasten yaralama ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarıyla sınırlı olarak yapılmıştır.

Özel Daire ile Yargıtay C.Başsavcılığı arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca  çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanık hakkında 5237 sayılı TCY’nın 58. maddesinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığının belirlenmesine ilişkindir.

5237 sayılı TCY’nın 58. maddesinin 4. fıkrasında tekerrüre esas alınamayacak suçlar belirtildikten sonra, 5. fıkrasında; “Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri”nin uygulanamayacağı hükmüne yer verilmiştir.

                Bu fıkra hükmüne göre, failin, eylemini gerçekleştirildiği tarihte onsekiz yaşından küçük olması halinde, hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması olanaksızdır. Bu nedenle ister tekerrüre esas alınacak, isterse tekerrür uygulaması yapılacak hükme konu suçun, fail tarafından onsekiz yaşından önce işlenmiş olması halinde artık hakkında tekerrür hükümleri uygulanamayacaktır.

Sanığın adli sicil kaydında, iki adet sabıka kaydının yer aldığı görülmektedir:

Birincisi, sanığın 08.05.2005 tarihinde işlediği kasten yaralama suçundan dolayı 5237 sayılı TCY’nın 86/2, 52/1-2, 31/3, 62. maddeleri uyarınca 166 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin, 26.09.2006 tarihinde kesinleşen Ankara 1. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin 28.09.2005 gün ve 279-433 sayılı ilamı,

İkincisi ise, 08.05.2005 tarihinde işlediği kasten öldürme suçundan dolayı 5237 sayılı TCY’nın 81/1, 82/1-c, 29/1, 31/3, 62, 63. maddeleri uyarınca verilmiş 6 yıl 8 ay hapis ile cezalandırılmasına ilişkin, 17.01.2007 tarihinde kesinleşen Ankara 1. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin 14.12.2006 gün ve 299-1920 sayılı ilamıdır.

Görüldüğü gibi, sanığın adli sicil kaydında yer alan ve suç tarihleri aynı olan her iki ilamda da onsekiz yaşından küçük olması nedeniyle, 5237 sayılı TCY’nın 31/3.  maddesi uygulandığından sanık hakkında 5237 sayılı TCY’nın 58. maddesinin uygulanma koşulları bulunmamaktadır.

Bu nedenle, sanık hakkında TCY’nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar veren yerel mahkeme hükmü ile bu hükmün onanmasına ilişkin Özel Daire kararı isabetli değildir.

           Bu itibarla, Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının kabulü ile sanığın mağdur Olcay’ı kasten yaralama ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından Özel Dairece verilen onama kararının kaldırılmasına ve yerel mahkeme hükmünün bozulmasına, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, “TCY’nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına” ilişkin bölümünün çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan yerel mahkeme hükmünün düzeltilerek onanmasına karar verilmelidir.

SONUÇ:

Açıklanan nedenlerle;

1- Yargıtay C. Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,                                

2- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 23.02.2011 gün ve 845-2449 sayılı onama kararının KALDIRILMASINA,

3- Ankara 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.12.2009 gün ve 1105-1334 sayılı kararının, sanığın mağdur Olcay’I kasten yaralama ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçları yönünden sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanma koşuları bulunmadığı dikkate alınmadan, 5237 sayılı TCY’nın 58. maddesinin uygulanması isabetsizliğinden BOZULMASINA,

Ancak, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CYUY’nın 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından sanık hakkında 5237 sayılı TCY’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

4- Dosyanın, mahalline gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.03.2012 günü yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.