Danıştay 9. Daire 2021/1659 Esas 2022/466 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/1659
Karar No : 2022/466


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı-…
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: :Serbest muhasebeci mali müşavir olan davacı adına, … Aroma İçecek Gıda Kim. Mad. Tem. Org. İnş. Tur. San. Ve Tic. Ltd. Şti'ne ait vergi borçlarının tahsili amacıyla, müteselsil sorumlu sıfatıyla düzenlenen … tarih ve … ilâ …, … ve … tarih ve … nolu ödeme emirlerinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti:… Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… K:… sayılı kararıyla; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 227'nci maddesine göre mükellefin beyannamelerini imzalayan muhasebecilerin sorumluluğunun imzaladıkları beyannamelerde yer alan bilgilerin defter kayıtlarına ve bu kayıtların dayanağını oluşturan belgelere uygun olmamasından doğan, defter kayıt ve belgeler ile beyannamelerin birbirleriyle tutarsız olmasından kaynaklanan bir sorumluluk olduğu, dava konusu ödeme emirleri içeriği borcun, beyannamelerde yer alan bilgilerin defter kayıtlarına ve bu kayıtların dayanağını oluşturan belgelere uygun olmadığı yönündeki tespitlerden kaynaklanmayıp, muhasebecilik hizmeti sunulan şirketin hakkında düzenlenen vergi tekniği raporu uyarınca sahte belge düzenleme faaliyeti olduğu, davacının da bu durumu bilmesi ve bildirmesi gerektiği yolundaki yaklaşımla muhasebeciliğini yaptığı mükellef adına salınan vergi ve kesilen cezalardan müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulması suretiyle 2017 dönemine ilişkin davacı adına düzenlenen dava konusu … tarih ve … sayılı ödeme emirlerinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle, davacı adına düzenlenen ve 2018 dönemine ait olan … tarih ve … sayılı ödeme emirleri ile … tarih ve … sayılı ödeme emirleri açısından; davacının ilgili dönemde söz konusu şirketin muhasebe işlerini yürütmediğinden, 2018 dönemine ilişkin müteselsil sorumlu sıfatıyla davacı adına düzenlenen söz konusu ödeme emirlerinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının muhasebe hizmeti verdiği şirketin işyeri adresinin GİBYBS sisteminde İzmir olarak görünmesine rağmen davacı tarafından şirketin faaliyet adresinin Antalya ilinde olduğu, İzmir ilindeki adresini irtibat bürosu olarak kullandığını ifade ettiği, bu durumun davacının mükellefin işyerini görmeden, faaliyeti hakkında bilgi sahibi olmadan beyanname verdiğini gösterdiği, mükellef kurumun faaliyete başlar başlamaz kapasitesi ile uyumsuz yüksek tutarda faturalar düzenlediği, davacının bilgi ve tecrübesi ile düzenlenen faturaların sahte olduğunu bilebilecek durumda olduğu, davacı tarafından mükellef kurumun fatura içerikleri kontrol edilmeden beyanname düzenlendiği, davacının muhasebe hizmeti verdiği firmaların çoğu hakkında sahte belge düzenleme yönünden inceleme olduğu, ilgili mevzuat uyarınca mükellef kurum hakkında tarh edilecek vergiler ile kesilecek cezaların ödenmesinden mükellef ile birlikte davacının müşterek ve müteselsilen sorumluluğunun bulunduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 17/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.