MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan vekilinin 04/12/2014 tarihli temyiz isteminin sanıklar ... ve ... hakkında karşılıksız yararlanma suçundan verilen beraat kararları ile sanık ... hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
I- Sanıklar ... ve ... hakkında verilen beraat kararlarına ilişkin temyiz isteminin incelemesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz istemlerinin incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- 02/07/2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan ve 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkrası hükümleri birlikte ele alınıp değerlendirildiğinde, "yapılan değişiklikle amaçlananın bu kapsam dâhilindeki suçlar bakımından kurum zararının ödenmesi halinde, olayın sanık ya da sanıkları hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilerek işin esasına girilmesinin önlenmesi" olduğu değerlendirilip, dosya içerisindeki 20/10/2014 tarihli bilirkişi raporunda katılan kurumun vergili ve cezasız zararının hesaplanmamış olması ile katılan kurumun 23/07/2014 tarihli cevabi yazısında, her üç tutanağa ilişkin ilk üç taksitin ödenip kalan taksitlerin ödenmediğinin belirtildiği de gözetilerek, öncelikle katılan kurumdan, suça konu tutanaklarla ilgili olarak sanık tarafından toplam ne kadar ödeme yapıldığının sorulması, katılan kurumun vergili ve cezasız gerçek zararı bilirkişiye hesaplattırılarak, katılan kurumun bildireceği sanık tarafından ödenen miktarın bilirkişi tarafından hesaplanacak kurumun cezasız ve vergili gerçek zararını karşılayıp karşılamadığı belirlenip, zarar karşılanıyor ise sanık hakkında, 05/07/2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun"un Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi, karşılamıyor ise sanığa, cezasız ve vergili gerçek zarardan yapılan kısmi ödemenin mahsubuyla eksik kalan miktar da belirtilmek suretiyle “katılan kurumun eksik kalan zararını gidermesi halinde 6352 sayılı Kanun"un Geçici 2/2 maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine” ilişkin bildirimde bulunulduktan sonra yasal sürenin geçmesi nedeni ile sanığa makul bir süre de tanınıp bu süre beklenilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininin gerekli olduğu gözetilmeden, gerçek zarar miktarı belirtilmeksizin katılan kurumun zararını ödemesi gerektiğinin sanığa ihtar edilmesi ile yetinilerek yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Onaysız fotokopiden oluşan kaçak tutanakları ve sayaç raporunun hükme dayanak yapılarak CMK"nın 169/2 ve 219. maddelerine aykırı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-Gerekçeli karar başlığında suç tarihlerinin “29/06/2011, 06/07/2011, 18/07/2011” yerine “29/06/2011” şeklinde eksik yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin ve sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 03/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.