Danıştay 4. Daire 2019/602 Esas 2022/856 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/602
Karar No : 2022/856


TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Şirketi
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin ihtirazi kayıtla verdiği 2016/1-3. dönemi geçici vergi beyannamesi üzerine, davacı şirketin ihtirazi kaydının dikkate alınmayarak yapılan tahakkuk işleminin iptali ile ödenen 1.418.681,16 TL tutarındaki kurumlar vergisinin yasal faizi ile iadesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı tarafından 2016 yılında satışı gerçekleştirilen hisselerin 2008 yılında … isimli şirket tarafından taraflarına bedelsiz olarak verildiği, dolayısıyla 5520 sayılı Kanunun 5/1-e maddesinde yer alan en az 2 tam yıl aktifte bulundurma şartının gerçekleştirildiği ileri sürülmüş ise de, söz konusu hisselerin alımına yönelik olarak davacı şirketin muhasebe kayıtlarında herhangi bir kayıt yapmadığı, hisse senetlerinin bedelsiz olarak elde edilmiş olmasının muhasebe kayıtlarına alınma hususunda bir engel teşkil etmediği, söz konusu istisnayı düzenleyen 5520 sayılı Kanunun 5/1-e maddesinde istisnadan yararlanabilme şartı olarak "en az iki tam yıl aktifinde bulundurma" şartının yer aldığı, söz konusu hisse senetleri ise davacının kayıtlarında hiçbir şekilde yer almadığından ilgili Kanun maddesinde istisnadan yararlanma şartı olan iki tam yıl aktifte bulundurma şartının yerine getirilmediği, dolayısıyla 5520 sayılı Kanunun 5/1-e maddesinde yer alan şartların birlikte bulunmadığı ve davacının söz konusu istisnadan yararlanması mümkün olmadığı anlaşıldığından dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 1 nolu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği'nin ilgili bölümünde "aktifte bulundurma" ifadesinin esasen "sahipliği" ifade ettiği, "aktifte kayıt" ifadesinin amacının şekli bir yaklaşım ile mutlaka muhasebel kayıtlara yapılması şeklinde yorumlanamayacağı, istisna konusu varlığa hukuki ve fiili olarak sahip bulunulmasının yeterli olacağı sonucuna ulaşıldığı, yasa koyucunun bu hükümle amaçladığının kurumların bu istisnadan yararlanabilmeleri için varlıklarını elden çıkarmalarında vergi kaçırma kastı ile hareket etmemelerini sağlamak olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 17/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.