Danıştay 4. Daire 2021/7135 Esas 2022/845 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/7135
Karar No : 2022/845

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- …

2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, esnaf muaflığından yararlanan kişilerden yaptığı hurda alımlarını sahte faturalar ile belgelendirdiği ve bu alımlar için gider pusulası düzenlemediğinden bahisle tarh edilen 2009/1-3, 4-6, 7-9 ve 10-12 dönemleri gelir (stopaj) vergisi ve tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen vergi ziyaı cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine verilen kararda; ilgili dönemde davacıya fatura düzenleyen Halkalı Vergi Dairesi mükellefi … Tekstil (…), İkitelli Vergi Dairesi mükellefi … İnşaat (…), Avcılar Vergi Dairesi mükellefi … İnşaat Nakliye Metal Ticaret Limited Şirketi, Halkalı Vergi Dairesi mükellefi … İnşaat Turizm Gıda Otomotiv ve Sanayi Ticaret Limited Şirketi, Beylikdüzü Vergi Dairesi mükellefi … İnşaat Altyapı Taahhüt Nakliyat Ticaret Limited Şirketi ve Küçükçekmece Vergi Dairesi mükellefi … hakkında düzenlenen vergi tekniği raporlarının incelenmesi neticesinde, adı geçen mükellefler tarafından, davacıya düzenlenen faturaların gerçek bir mal ve hizmet karşılığına dayanmadığı, bu durumda, davacının hurda alışlarının, gerçekte mükellef olmayan veya esnaf muaflığından yararlanan şahıslardan, gelir vergisi tevkifatı yapılmadan gerçekleştirildiği sonucuna varılmakla, davacı adına re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı gelir (stopaj) vergilerinde hukuka aykırılık görülmediği, dava konusu vergi ziyaı cezalarının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle artırılan kısımları yönünden ise, Mahkemelerinin 02/03/2021 tarihli ara kararına cevaben davalı idarece gönderilen belgelerin somut olarak tekerrürün dayanağını ortaya koyamadığı, bu nedenle davacı adına kesilen vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılan kısımlarına hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, hakkındaki incelemede yer alan tespitlerin farazi olduğu, alınan faturaların gerçeğe dayandığı, ödemelerin çek ile yapıldığı, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idarece, kararın kabule ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 17/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.