Danıştay 7. Daire 2021/2892 Esas 2022/741 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/2892
Karar No : 2022/741

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Bakanlığı adına ... (... ) Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Giyim Sanayi ve Dış Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına kayıtlı ... sayılı dahilde işleme izin belgesi kapsamında 2012 ve 2013 yıllarında tescilli 14 adet serbest dolaşıma giriş beyannamesi ile ithal edilen eşyaların ihraç edilen mamuller bünyesinde kullanılmadığından bahisle, gümrük, ilave gümrük, katma değer vergileri ve dampinge karşı vergi ile 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 238. maddesi uyarınca eşyanın gümrüklenmiş değeri üzerinden hesaplanarak karara bağlanan para cezalarının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla; olayda, ödeme emri içeriği vergi ve para cezalarının davacı şirketin çalışanına 18/07/2016 tarihinde tebliğ edilmek suretiyle usulüne uygun olarak kesinleştirildiği, amme alacağının vadesinde ödenmemesi üzerine düzenlenen ödeme emrinin vergilere isabet eden kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı; ödeme emri içeriği, 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 238. maddesinin 6455 sayılı Kanun'la değişik hali uyarınca gümrüklenmiş değerin iki katı tutarında para cezası karara bağlanmış ise de, söz konusu hükmün değişik halinin 11/04/2013 tarihinde yürürlüğe girmesi ve uyuşmazlık konusu beyannamelerin tescil tarihi itibarıyla anılan maddenin yürürlükteki şeklinde gümrük vergilerinin iki katı tutarında para cezası uygulanmasının öngörülmesi nedeniyle, gümrüklenmiş değerin iki katı tutarında para cezası kararı alınmasının "suçta ve cezada kanunilik" ilkesine aykırı olduğu, bu bakımdan davacı iddialarının "borcum yoktur" kapsamında değerlendirilmesi gerektiğinden, dava konusu ödeme emrinin para cezasına isabet eden kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle ödeme emrinin para cezasına isabet eden kısmının iptaline, vergilere isabet eden kısmı yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın iptale ilişkin hüküm fıkrasının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın anılan hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Dahilde işleme rejimi hükümlerinin ihlali halinde gümrük yükümlülüğü, bu durumun gümrük müdürlüğü bilgisine girdiği tarihte doğacağından, rejim ihlalinin gümrük idaresi kayıtlarına girdiği 16/05/2016 tarihi itibarıyla yürürlükte olan 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 238. maddesi uyarınca gümrüklenmiş değerin iki katı tutarında karara bağlanan para cezasının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'NIN DÜŞÜNCESİ: Olayda, her ne kadar davalı idarenin savunma dilekçesinin, mahkeme kararının ve temyize konu vergi dava dairesi kararının 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi uyarınca tebliği yoluna gidildiği takdirde, davacı şirketin, dava dilekçesinde gösterilen ve Ticaret Sicili Gazetesinde de nihai olarak ilan edilen "... Mahallesi ... Caddesi No:... Ulus/BARTIN" adresinin esas alınması gerekmekte ise de, öncelikle Dairemizin yukarıda sözü edilen dosyasında davacı şirketin kanuni temsilcisi tarafından tebligat adresi olarak bildirilen adrese tebliği suretiyle dosyanın tekemmül ettirilmesi icap ettiğinden, bahsedilen adreslerin dışında, İstanbul'daki kaydı 12/08/2013 tarihinde ticaret sicilinden re'sen silinen şirketin "... Sitesi ... Sokak No:... Güngören/İSTANBUL" adresine tebliği yoluna gidilmesinde hukuka uyarlık bulunmadığından, temyize konu vergi dava dairesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacı adına kayıtlı ... sayılı dahilde işleme izin belgesi kapsamında 2012 ve 2013 yıllarında tescilli 14 adet serbest dolaşıma giriş beyannamesi ile ithal edilen eşyaların ihraç edilen mamuller bünyesinde kullanılmadığından bahisle, gümrük, ilave gümrük, katma değer vergileri ve dampinge karşı vergi ile 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 238. maddesi uyarınca eşyanın gümrüklenmiş değeri üzerinden hesaplanarak karara bağlanan para cezalarının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin para cezasına isabet eden kısmının iptaline, vergilere isabet eden kısmı yönünden davanın reddine dair mahkeme kararının, iptale ilişkin hüküm fıkrasına yönelik davalı idarenin istinaf başvurusunu reddeden vergi dava dairesi kararı temyiz edilmiştir.

İLGİLİ MEVZUAT:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun kazai tebligata ilişkin 35. maddesinde, kendisine veya adresine kanunun gösterdiği usullere göre tebliğ yapılmış olan kimsenin, adresini değiştirmesi halinde, yenisini hemen tebliği yaptırmış olan kaza merciine bildirmeye mecbur olduğu, bu takdirde bundan sonraki tebliğlerin bildirilen yeni adrese yapılacağı; adresini değiştiren kimsenin yenisini bildirmediği ve adres kayıt sisteminde yerleşim yeri adresi de tespit edilemediği takdirde, tebliğ olunacak evrakın bir nüshasının eski adrese ait binanın kapısına asılacağı ve asılma tarihinin tebliğ tarihi sayılacağı, bundan sonra eski adrese çıkarılan tebliğlerin muhataba yapılmış sayılacağı; daha önce tebligat yapılmamış olsa bile, tüzel kişiler bakımından resmi kayıtlardaki adreslerinin esas alınacağı ve bu madde hükümlerinin uygulanacağı kurala bağlanmıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Dosyanın ve Ticaret Sicili Gazetesi ilanlarının incelenmesinden; davacı şirketin İstanbul ve Bartın ticaret sicili müdürlüklerinde kaydının bulunduğunun tespit edilmesi üzerine yapılan araştırmada "... Sitesi ... Sokak No:... Güngören/İSTANBUL" daki merkez adresinin Bartın iline taşındığının 26/07/2000 tarih ve 5096 sayılı Ticaret Sicil Gazetesinde ilan edildiği, 12/08/2013 tarih ve 8381 sayılı Ticaret Sicili Gazetesinde, İstanbul Ticaret Sicili Müdürlüğündeki kaydının re'sen silindiğinin, 05/12/2013 tarih ve 8458 sayılı Ticaret Sicili Gazetesinde de davacı şirketin "... Köyü Özel ... Fabrikası Yanı, Ulus/BARTIN" da bulunan adresinin "... Mahallesi ... Caddesi No:... Ulus/BARTIN" adresi olarak değiştirildiğinin ilan edildiği, öte yandan, UYAP kayıtlarının incelenmesinden, Dairemizin E:2020/3014 sayılı dosyasında davacı şirketin kanuni temsilcisinin ... Vergi Mahkemesinin kaydına giren 30/06/2020 tarihli dilekçesinde güncel adresin "... Mahallesi ... Sitesi ... Blok D:... BARTIN" olduğunun bildirildiği görülmüştür.
Her ne kadar, davalı idarenin savunma dilekçesinin, mahkeme kararının ve temyize konu vergi dava dairesi kararının 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi uyarınca tebliği yoluna gidildiği takdirde, davacı şirketin, dava dilekçesinde gösterilen ve Ticaret Sicili Gazetesinde de nihai olarak ilan edilen "... Mahallesi ... Caddesi No:... Ulus/BARTIN" adresinin esas alınması gerekmekte ise de, öncelikle Dairemizin yukarıda sözü edilen dosyasında davacı şirketin kanuni temsilcisi tarafından tebligat adresi olarak bildirilen adrese tebliği suretiyle dosyanın tekemmül ettirilmesi icap ettiğinden, bahsedilen adreslerin dışında, İstanbul'daki kaydı 12/08/2013 tarihinde ticaret sicilinden re'sen silinen şirketin "... Sitesi ... Sokak No:... Güngören/İSTANBUL" adresine tebliği yoluna gidilmesinde hukuka uyarlık bulunmamıştır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2.... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Daireye gönderilmesine,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13. maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere, yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 22/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.