MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Adana 2.Çocuk Mahkemesinin 2006/1188 E., 2011/632 K. sayılı ve 11.04.2011 tarihli kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 12.05.2011 tarihinde kesinleşmesinden sonra denetim süresi içinde 23.03.2012 tarihinde ""hakaret"" suçunu işlediği, bu suçtan yargılanarak 5237 sayılı TCK"nın 125/1, 3-a maddesinde tanımlanan suçtan hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 10.11.2014 tarihinde kesinleşmesi üzerine Adana 2. Çocuk Mahkemesinin 2006/1188 E., 2011/632 K. sayılı ve 11.04.2011 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararının yeniden ele alınması için mahkemesine ihbarda bulunulduğunun anlaşılması karşısında; sanığın denetim süresi içinde işlediği ihbara konu olan Hatay 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 18.10.2012 tarihli ve 2012/219 E., 2012/666 K. sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 125/1, 3-a. maddesinde tanımlanan hakaret suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanunla yapılan değişiklik ile uzlaşma kapsamına alındığının anlaşıldığı, ancak sanığın UYAP"tan alınan adli sicil kaydına göre, 3 yıllık denetim süresi içinde işlediği ve hükmün açıklanmasını gerektiren başka kasıtlı suçlardan kesinleşen mahkumiyetlerinin bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, metro inşaatını yürüten inşaat firmasının etrafı tel örgüyle çevrili inşaat alanından 210,00 TL değerinde 30"luk inşaat demiri çalarken yakalanması şeklindeki eyleminin TCK"nın 142/1-e maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu halde, aynı Kanun"un 142/1-b maddesi ile uygulama yapılması iki bentte öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının aynı olması nedeniyle sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 01.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.