Özet:

Mahkeme, suça sürüklenen bir çocuğun hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkumiyetine karar verilmesi üzerine yapılan temyiz başvurusunu inceledi. Daire tarafından benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 20/11/2018 tarihli içtihadına göre, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanunu'nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri uyarınca, suça sürüklenen çocuğun işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından, mahkemece sosyal inceleme raporu alınmadan veya alınmaması durumunda gerekçesi kararda gösterilmeden yazılı şekilde hüküm kurulamayacağı belirtildi. Bu nedenle, suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine karar veren hüküm bozuldu ve yeniden değerlendirilmek üzere geri gönderildi.
5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi, suç işleyen çocuklar için rehberlik, eğitim, bakım, koruma ve denetleme gibi hizmetlerin sağlanmasını ve suça sürüklenen çocukların bir an önce topluma kazandırılmasını amaçlamaktadır. Çocuk Koruma Kanunu'nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri ise, sosyal inceleme raporunun suça sürüklenen çocuğun psikososyal durumu, sosyal çevresi, ailesi, eğitim durumu, suça sürükleme nedenleri gibi konulardaki durumunu ortaya koyarak mahkemeye rehberlik etmesi gerektiğini belirtmektedir.