Danıştay İdare Dava Daireleri Kurulu 2021/2956 Esas 2022/690 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2021/2956
Karar No : 2022/690

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ... Sendikası (...)
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVALILAR) : 1- ...
VEKİLİ: Huk. Müş. ...
2- .... Genel Müdürlüğü VEKİLİ: Av. ...

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Onikinci Dairesinin 22/05/2019 tarih ve E:2018/3620, K:2019/3920 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: ... tarih ve ...sayılı Yüksek Planlama Kurulu kararının Geçici 1. maddesinin iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Onikinci Dairesinin 22/05/2019 tarih ve E:2018/3620, K:2019/3920 sayılı kararıyla;
399 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 58. ve Ek 2. maddesi ile Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğünün 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 3. maddesinin 1. fıkrasının (b) ve (c) bentleri kapsamına giren personeline havacılık tazminatı ödenmesine ilk olarak 03/05/2005 tarih ve 2005/T-19 sayılı Yüksek Planlama Kurulu Kararı ile başlanıldığı, 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin Ek 2. maddesinde 01/08/2010 tarih ve 27659 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 6009 sayılı Kanun'un 56. maddesi ile değişiklik yapılması üzerine havacılık tazminatı ödenmesine ilişkin 29/06/2012 tarih ve 2012/T-9 sayılı Yüksek Planlama Kurulu Kararı'nın düzenlendiği belirtilerek;
399 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin Ek 2. maddesinde 2010 yılında yapılan değişiklik üzerine ... tarihli ... nolu ... İşletmesi Yönetim Kurulu Kararı ile Yüksek Planlama Kurulu Karar taslağı hazırlanarak, Ulaştırma Bakanlığına gönderildiği; bu arada, taslakta belirlenen oranlar esas alınarak personele havacılık tazminatının avans olarak ödenmeye başlandığı, kurumlararası mutabakatın tesis edilmesi üzerine 29/06/2012 tarihli Yüksek Planlama Kurulu Kararı ile havacılık tazminatına ilişkin oranların yeniden belirlendiği ve 15/08/2010-15/01/2012 tarihleri arasındaki dönemde bu kez anılan taslak esas alınarak personele ödeme yapıldığının anlaşıldığı;
Kurumlar arası mutabakatın uzun sürmesi ve anılan düzenlemenin geç tesis edileceğinin anlaşılması üzerine, Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğünce, taslakta yer alan oranlar üzerinden havacılık tazminatı ödenmeye başlanılmasının, personelde maddi anlamda oluşacak mağduriyetin önlenmesine yönelik olduğu;
Yüksek Planlama Kurulu Kararı uyarınca, kapsama dahil olan personele avans olarak ödenmiş havacılık tazminatı tutarı toplamı ile 15/01/2012 tarihinden geçerli olmak üzere yürürlüğe konulan Yüksek Planlama Kurulu Kararına göre ödenecek havacılık tazminatı tutarı toplamının mukayesesi neticesinde eksik ödeme yapılmış olduğu belirlenen personelin kalan havacılık tazminatı tutarının ayrıca ödeneceği, fazla ödenen tutar bulunması halinde ise bu tutarın personelden tahsil olunacağına ilişkin dava konusu düzenlemeyle hukuki dayanağı oluşmadan avans olarak verilen tutarın mahsubunun amaçlandığı;
399 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 25. maddesi gereğince (I) sayılı Cetvele tabi personele ödenen ek tazminatın, 11/10/2011 tarih ve 666 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 1. maddesiyle yürürlükten kaldırıldığı ve aynı düzenlemeyle 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'ye Ek 9. maddenin eklenerek ek ödeme öngörüldüğü, dava konusu düzenleme ile de 15/08/2010-15/01/2012 döneminde personele yapılan havacılık tazminatı oranı ile ek tazminat oranı toplamının, 15/01/2012 tarihinden itibaren belirlenen havacılık tazminatı oranı ile ek ödeme oranı toplamı ile kıyaslanarak buna göre mahsuplaşma yapılmasının amaçlandığının açık olduğu, havacılık tazminatı ödemelerinin, personele verilecek diğer hak ve ödemelerin hesabında esas alınacak matrahın tespitinde dikkate alınmasına dair bir düzenleme de olmadığı;
Bu itibarla, dava konusu düzenlemenin kurumlar arası iletişim ve anlaşmanın uzun sürmesi nedeniyle anlaşma sağlanıncaya kadar personelin havacılık tazminatı ödemesinden yoksun kalmasını önlemeye yönelik olduğu, düzenlemede hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, toplu iş sözleşmesi ile davalı idarenin 2010 yılındaki oranlar doğrultusunda havacılık tazminatı ödenmesini kabul ettiği, bir anlamda dava konusu düzenlemenin yürürlükten kalktığı, uygulamasının olmadığı, yargılamanın konusunun kalmadığı, havacılık tazminatının ek ödeme ile ilgisinin bulunmadığı, bu nedenle ek ödemenin bu tazminattan mahsubunun mevzuata aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI : Davalı idareler tarafından, Danıştay Onikinci Dairesince verilen kararın usul ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen nedenlerin, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'UN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan;
"a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Danıştay Onikinci Dairesinin temyize konu 22/05/2019 tarih ve E:2018/3620, K:2019/3920 sayılı kararının ONANMASINA,
3. Kesin olarak, 02/03/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.