MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık ... yönünde yapılan incelemede, sanığın UYAP sisteminde yapılan sorgulamaya göre hüküm tarihinde, Sultanhisar Açık Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın duruşmalarda hazır bulunmaktan bağışık tutulmayı isteyip istemediği sorulmadan yokluğunda yargılamaya devam olunarak mahkumiyetine karar verilmek suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
2-a-Sanık ... hakkında kurulan hükümler yönünden yapılan incelemede; sanık ...’un babası olan sanık ...’ın hastaneye gitmek için araç istemesi üzerine aracı kiralayarak babasına verdiği, hırsızlık olayından haberinin olmadığını savunması karşısında, sanığın aşamalarda değişmeyen savunmalarının aksine, yüklenen suça yardım ettiğine ilişkin, mahkumiyetine yeterli, kesin, inandırıcı ve hukuka uygun delil bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
b-Kabule göre de;
a-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisi de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu, ancak herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı, konut dokunulmazlığını bozma suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı gözetilmeden, adli sicil kaydına göre engel sabıkası olmadığı anlaşılan sanık ... hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen sanığın “kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken bu hususun tartışmasız bırakılması,
b-Konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiği kabul edildiği halde, sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan (sanık ... yönünden diğer yönleri incelenmeyen) hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 26/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.