Danıştay 4. Daire 2018/3071 Esas 2022/1234 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/3071
Karar No : 2022/1234

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ...Vergi Dairesi Başkanlığı
(...Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVACI) : ...

İSTEMİN KONUSU : ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, bir dönem kanuni temsilcisi olduğu Tasfiyesi tamamlanmış ...Tıbbı Malzeme Cihazları Paz. İth. ve İhr. San. Tic. Ltd. Şti.'nin vergi borçlarından dolayı Adana İli, Seyhan İlçesi, ...Mah., ...ada, ...parselde bulunan taşınmaz üzerindeki ...hissesi üzerine uygulanan haciz işleminin kaldırılması istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .... Vergi Mahkemesince verilen ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararda; dava konusu haciz işleminden önce bahse konu amme alacağının tahsili için kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına düzenlenen ödeme emirlerinin tebliğ edilemediğine ilişkin 06/10/2015 ve 03/11/2015 tarihli tebliğ alındılarının 213 sayılı Kanun'un 102. maddesinde belirtilen kişilere imzalatılmak suretiyle tutanak haline getirilmesi gerektiği halde, sadece posta memurunun imzası ile iade edildiği anlaşıldığından, usulüne uygun şekilde tutanak haline getirilmemiş tebliğ alındılarına istinaden yapılan ilanen tebliğ işleminin de geçersiz olduğu, dolayısıyla davacıya usulüne uygun olarak tebliğ edilmiş ve kesinleşmiş bir ödeme emrinin varlığından bahsedilemeyeceğinden, dava konusu haciz işleminde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı tarafından, şirket hakkında yapılan mal varlığı araştırması sonucunda şirketin mal varlığı olmadığı anlaşıldığından, şirketten tahsil imkanı kalmayan vergi borçları için kesilen vergilerin ait oldukları dönemde şirket müdürü sıfatı devam eden davacı adına yasal hükümler çerçevesinde düzenlenen ödeme emirlerinin yasal ve yerinde olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 03/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.