Danıştay 3. Daire 2018/842 Esas 2022/922 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/842
Karar No : 2022/922

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ...Vergi Dairesi Müdürlüğü/...
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVACI) : ...

İSTEMİN KONUSU :.... Vergi Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, gelir vergisi beyannamesini vermemesi nedeniyle takdir komisyonu kararına dayanılarak 2010 yılı için re'sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. ve 31. maddeleri uyarınca takdir komisyonu kararlarının gerekçeli olması ve belirlenen matrahın takdir komisyonunca yapılacak inceleme ve araştırmaya dayanması, gerçek miktarın bulunması, bunun mümkün olmaması halinde gerçeğe en yakın matrahın tespit edilmesinin somut delillerle ortaya konulması gerektiği, Mahkemelerince verilen ara kararı üzerine dosyaya sunulan bilgi ve belgelerden, davacının Ocak - Mart 2010 dönemine ait geçici vergi beyannamesinde beyan ettiği brüt satış tutarı, takdir komisyonunca matrah kabul edilmek suretiyle beyan edilen indirimlerin dikkate alınmadığının anlaşıldığı olayda davacının ticari faaliyette bulunduğu açık olmakla birlikte uyuşmazlık döneminde elde ettiği kazancın safi tutarının tespiti için gerekli ve yeterli inceleme gerçekleştirilmeksizin takdir edilen matrah üzerinden yapılan tarhiyatta hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle dava konusu cezalı vergi kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Olayda re'sen takdir nedeninin olduğu, 213 sayılı Kanunun 31. maddesinde sayılan ve takdir kararlarında bulunması gereken bilgilerin takdir komisyonu kararında bulunduğu, takdir edilen matrahın gerçeği yansıtmadığına ilişkin ispat yükünün davacıya düştüğü, takdir komisyonu kararına istinaden davacı adına yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ... DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 07/03/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.