Danıştay 7. Daire 2019/4162 Esas 2022/856 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/4162
Karar No : 2022/856


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Madeni Yağlar ve Plastik Sanayi Dış Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU :... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, 2010 yılının Haziran (2.) ve Ağustos (1.) dönemlerine ilişkin özel tüketim vergisinin, Aralık (2.) döneminde ise üretime sevk edilen 269.149 kg baz yağa ilişkin özel tüketim vergisinin beyan edilmediğinden bahisle re'sen tarh edilen özel tüketim vergileri ile tekerrür hükmü uygulanmak suretiyle artırılarak kesilen vergi ziyaı cezalarının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Kısmen bozma kararına uymak suretiyle, 2010 yılının Aralık ayının (2.) dönemi için tarh edilen özel tüketim vergisi ve kesilen vergi ziyaı cezası yönünden incelemenin yapıldığı, olayda, davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporunun "4.5-İmalata Sevk Edilen Baz Yağın Değerlendirilmesi" başlıklı bölümünde; incelenen dönemde imalata sevk edilen toplam baz yağ miktarının 7.623.471 kg olduğu, kurum temsilcisi tarafından ibraz edilen üretim reçetesine göre, (I) sayılı listeye dahil mamuller için baz yağ kullanımının 0,90 ile 0,99 arasında, (I) sayılı listeye dahil olmayan mamuller için baz yağ kullanımının %30 ile %98 arasında olduğu, inceleme raporunun 4.4.2 bölümünde bu oranın %85 olarak hesaplandığı, bu oranın içinde antifriz gibi ürünlerin de yer aldığı, kapasite raporuna göre baz yağın mamule oranının neredeyse tüm ürünlerde %90'ın üzerinde olduğu, rapordaki ortalama ile mükellefin ortalaması dikkate alınarak bunun ortalamasının ölçü olarak alınmasının gerektiği belirtilerek, üretim reçetelerinde yer alan %90 ile %99 oranlarının aritmetik ortalaması olan %94,5 oranı ile inceleme raporunun 4.4.2 bölümünde yapılan hesaplama sonucunda bulunduğu belirtilen %85 oranının aritmetik ortalaması olan %89,75 oranının belirlendiği ve bu oran ölçü alınarak, üretimde kullanıldığı kabul edilen 306.005 kg'lık baz yağı miktarının hesaplandığı, beyan dışı bırakıldığı belirtilen 575.154 kg'lık baz yağ miktarından, 306.005 kg'lık kısmın mahsubu neticesinde, dava konusu cezalı tarhiyatın hesaplanmasına esas alınan 269.149 kg'lık miktarın belirlendiğinin görüldüğü, ancak, inceleme raporunda, %85'lik oranın hesaplandığı bölüm olarak atıf yapılan 4.4.2 bölümünde, bu oranın hesaplamasına ilişkin herhangi bir bilgi ya da saptamaya yer verilmemesinin yanı sıra; uyuşmazlıkta, %89,75'lik oranın belirlenmesine ilişkin hesaplamada yer verilen ve üretimde kullanıldığı kabul edilen baz yağı miktarının daha düşük seviyede hesaplanmasına sebebiyet veren %85'lik oranın, nasıl belirlendiğini gösterir nitelikteki bir hesaplamanın inceleme raporunda bulunmaması ve davacı hakkında yapılacak tarhiyatın belirlenmesi aşamasında etkisi bulunan bir hesaplama unsurunun, davalı idarece somut veriler ışığında ve dayanakları gösterilerek ortaya konulamaması karşısında, dava konusu cezalı tarhiyata esas alınan hesaplamanın hatalı olduğu ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesinin (B) fıkrası uyarınca yeterli ve hukuken geçerli olmadığı sonucuna varıldığından, 2010 yılının Aralık ayının (2.) dönemine ilişkin tekerrür hükümleri de uygulanmak suretiyle yapılan vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisi tarhiyatında hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuyla, şirketin 4760 sayılı Özel Tüketim Kanunu'na ekli (I) sayılı listenin B cetvelinde yer alan emtiaların tesliminde hesaplanan özel tüketim vergisinin bir kısmına ilgili dönemlere ilişkin özel tüketim vergisi beyannamelerinde yer verilmediği tespit edildiğinden, dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür. Anılan Kanun'un 50. maddesinin 4. fıkrasında, "Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesi, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılır." hükmü bulunmaktadır.
Bu durumda, mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu yapılan kararın Dairemizin 23/11/2017 tarih ve E:2016/2839, K:2017/6162 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.