Danıştay 9. Daire 2019/4565 Esas 2022/819 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/4565
Karar No : 2022/819

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Tasfiye Halinde … Rek. Tanıtım Tur. Rest. San. ve Tic. AŞ'ne ait vergi borçlarının tahsili amacıyla kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına düzenlenen … tarih ve …,… sayılı ödeme emirlerinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; … sayılı ödeme emri içeriği gelir stopaj ile damga vergilerinin beyan üzerine tahakkuk eden vergiler olduğu, davacının kanuni temsilcilik görevinin sona erdiği 18/10/2015 tarihinden sonraki dönemlere ait borçlardan dolayı sorumluluğunun bulunmadığı; … sayılı ödeme emri içeriği borçların, 10/02/2016 tarihinde davacıya, 16/02/2016 tarihinde tasfiye memuruna tebliğ edilen 2014 yılına ait defter ve belgelerin istenilmesine ilişkin yazı üzerine defter ve belgelerin ibraz edilmemesi nedeniyle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden yapılan tarhiyatlara ilişkin olduğu, davacının yönetim kurulu başkanlığı görevinin 18/10/015 tarihinde sona erdiği, ödeme emri içeriği borçların defter ve belgelerin ibraz edilmemesinden kaynaklandığı dikkate alındığında, bu süreçte kanuni temsilci sıfatı bulunmayan davacının söz konusu eylemle ilişkilendirilmesi ve dolayısıyla 213 sayılı Kanunun 10. maddesi uyarınca sorumlu tutulması mümkün bulunmadığından ödeme emirlerinde hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu ödeme emirlerinin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının, 06/05/2013-18/10/2013 tarihleri arasında asıl borçlu şirketin yönetim kurulu başkanı olduğu, dava konusu ödeme emri içeriğindeki borç dönemlerinde şirketi temsile yetkili olduğundan şirketten tahsil edilemeyen vergi borçlarından sorumlu olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 10/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.