MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Asıl Karar : Mahkumiyet
Ek Karar : Temyiz isteminin reddi

A-Sanık ... hakkında verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilip, duruşmada bildirdiği ve aynı zamanda MERNİS adresi olan bu adresine, Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre 08.06.2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükme karşı, bir haftalık yasal süresinden sonra 18.06.2015 havale tarihli dilekçe ile yapılan temyiz isteminin süre yönünden reddi gerektiği gerekçeleri dosya içeriğine uygun olarak kabul ve takdir kılındığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz nedenlerin reddiyle, Mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin 06.07.2015 tarihli, 2014/323 Değişik iş sayılı ek kararının ONANMASINA,
B-Sanık ... hakkında verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olduğu, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, toplanan delillere göre fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların kanuna uygun biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümlerde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükümlerin ONANMASINA, 16.09.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.