Danıştay 9. Daire 2019/244 Esas 2022/950 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/244
Karar No : 2022/950

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ...Vergi Dairesi Başkanlığı - ...
(...Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVACI) : ...Döküm Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, yurtdışı götürü gider uygulamasında tekdüzen muhasebe sistemine aykırı işlem yapılarak haksız gider hesaplandığı ve transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımında bulunulduğu yolundaki vergi inceleme raporuna dayanılarak re'sen tarh edilen; 2013 yılına ilişkin kurumlar vergisi ve 2013/Ekim-Aralık dönemi için geçici vergi ile söz konusu vergiler üzerinden, tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/6. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .... Vergi Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararıyla; davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporundaki transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanca ilişkin tespitlerin değerlendirmesinden, "emsallere uygunluk prensibi" gereği, ilişkili kişilerle yapılan mal ve hizmet alım satımında uygulanan fiyat veya bedelin aralarında böyle bir ilişkinin bulunmaması durumunda oluşacak fiyat veya bedele uygun olması gerektiği, davacı şirketin tespit edilen fiyat veya bedeller bakımından yeniden satış fiyatı yöntemini uyguladığı, şirketin ...Metal firması haricinde mal aldığı ve ihracata konu ettiği işlemler dışında başka bir firmadan mal alım ve satımı yaptığı hususunda idarece somut bir tespitin bulunmadığı, emsal fiyat karşılaştırması bakımından şirket nezdinde iç emsalin bulunmadığı göz önünde bulundurulduğunda, 1 sayılı Transfer Fiyatlandırması Yoluyla Örtülü Kazanç Dağıtımı Hakkında Genel Tebliğ'in 4. Bölümü'nde yer alan amir hüküm gereği, idarece emsal fiyat karşılaştırması yapabileceği dış emsallerin esas alınması suretiyle davacı şirketin kar marjının emsallerine göre düşük olduğu yönünde bir emsal fiyat karşılaştırması yapılması gerekirken anılan usullere riayet edilmediği, dolayısıyla davacı şirketin ilişkili kişilerle emsallere uygunluk ilkesine aykırı olarak faaliyette bulunduğu hususunun açıkça ortaya konulamadığı, davalı idarenin davacı şirket hakkında transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıttığı yönündeki tespitlerinde hukuka uyarlık bulunmadığı; yurt dışı götürü gider uygulamasında tek düzen muhasebe sistemine aykırılık bulunduğu yolundaki tespitlerinin değerlendirilmesinden ise; 194 seri no'lu Gelir Vergisi Genel Tebliği ile mükelleflerin yurt dışındaki işlerle ilgili belgesiz giderlerinin muhasebe kayıtlarına intikal ettirilmesi, bu giderlerden hasılatın binde beşine tekabül eden kısmının kanunen kabul edilen gider olarak gösterilmesi gerektiği belirtilerek götürü gider uygulamasında usule ilişkin bir açıklama getirilmiş ise de, 193 sayılı Kanun'un 40/1. maddesinde ticari kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için yapılan ve Vergi Usul Kanunu uyarınca belgelendirilmesi gereken genel giderlere ilaveten yurt dışındaki işlerle ilgili giderlere karşılık olmak üzere hasılatın binde beşini aşmamak şartıyla götürü giderin kazançtan indirilebileceği herhangi bir ispat şartına bağlı kalmaksızın kabul edildiğinden, götürü gider indirimi için belgesi temin edilemeyen bir harcamanın olduğunun ve bu harcamanın muhasebe kayıtlarına intikal ettirildiğinin ispatına gerek bulunmadığı, bu giderin, haksız indirim konusu yapıldığı ileri sürülerek gider hesaplarından çıkarılmasında hukuka uyarlık bulunmadığı; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/6. maddesi gereği özel usulsüzlük cezası bakımından ise, 2013 yılında yapılan yurt dışı götürü gider uygulamasında tek düzen hesap planına ve mali tablolara ilişkin usul ve esaslara aykırı durumun mevcut olmadığı sonucuna ulaşıldığından hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle davanın kabulüne, uyuşmazlığa konu tarhiyatın kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı şirketin karlılık oranı düşerken, mal alımı yapılan ilişkili firmanın karlılık oranının artmasının, sektörel karlılıkların düşmediğini ve toplam karın değişmediğini, aksine iç emsallere açıkça aykırı olarak aynı karın ilişkili bir şirketten diğer şirkete aktarılması suretiyle vergi ziyaı oluşturulduğunu gösterdiği, muhasebe kayıtlarına yer verilmemesinin götürü gider harcaması yapılmadığı anlamına geldiği iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın .... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 21/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.