Danıştay 3. Daire 2019/3984 Esas 2022/1248 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/3984
Karar No : 2022/1248

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :Dava konusu istem: Davacının, 2011 yılında sattığı taşınmazların alıcısı tarafından kullanılan konut kredisi ile tapudaki harç matrahı arasında uyumsuzluk tespit edildiğinden bahisle takdir komisyonunca takdir edilen matrah üzerinden adına ilgili yıl için re'sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Takdir komisyonunca mükellefin dosyasının tetkiki ile haricen yapılan araştırmalar neticesinde, yapılan işin türü, işyeri mevkii, emsali mükelleflerin beyan durumu ve dönem hasılatları, ekonomik değişmeler ve benzeri tüm faktörler de dikkate alınarak matrah takdir edildiği ancak takdir edilen matraha ne şekilde ulaşıldığına ve takdir hakkındaki açıklamalara yer verilmediğinin anlaşıldığı olayda, idarenin yetkisini kullanırken öncelikle yetkinin kullanılmasına ilişkin şekil ve koşulların belirlendiği usul kanunlarının kendi üzerine yüklediği sorumlulukları yerine getirmesi gerektiği, idarece re'sen harekete geçilerek tesis edilen idari işlemlerin açık ve anlaşılır olmasının, işlemin muhatabının, kendisini en doğru şekilde savunmasını mümkün kılarak, adil bir yargılama yapılmasına da imkan sağlayacağı göz önünde tutulduğunda, idari işlemlerin bu nitelikleri haiz olmasının, hukuk devleti ilkesinin bir gereği olduğu, dolayısıyla takdir komisyonu kararının, 213 sayılı Kanun'un 31. maddesinin 8. fıkrasının aradığı anlamda şekil şartlarını taşımadığı görüldüğünden yapılan tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu cezalı vergi kaldırılmıştır.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Tarhiyata dayanak alınan takdir komsiyonu kararının şüpheye yer vermeyecek şekilde açık ve somut verilere dayandığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 22/03/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.