14. Ceza Dairesi 2020/4314 E. , 2021/2803 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (mağdureler ...ile ...’ya yönelik)
HÜKÜM : Sanığın çocuğun cinsel istismarı (mağdure sayısınca) ve zincirleme şekilde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine dair Kozan Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 17.10.2019 gün ve 2019/300 Esas, 2019/356 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükümler yönünden esastan, zincirleme şekilde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm açısından ise karardaki mahkumiyet hükmüne dair kısmın çıkarılarak yerine sanığın bu suçtan beraatine yazılması suretiyle düzeltilerek esastan reddine
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdureler vekillerinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşından küçük olan kardeş mağdurelerin velayet haklarına sahip anne ve babası olan müştekiler ... ile Cumali’nin, davaya katılmalarına rağmen yokluklarında verilip, usulüne uygun şekilde tebliğ edilen gerekçeli kararı temyiz etmemeleri karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekillerin hükümleri temyize hakları bulunmadığından, vaki temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İlk derece mahkemesince sanık hakkında müsnet suçtan dolayı temel ceza belirlenirken 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesinin birinci fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlar ile aynı Kanunun 3. maddesinin birinci fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki kanuni düzenlemeler nazara alınıp, bu kapsamda somut ve denetime elverişli gerekçe gösterilmek suretiyle alt sınırdan belirli oranda uzaklaşılması gerektiği gözetilmeden kanunda yer alan bir kısım ifadelerin tekrarlanması şeklindeki yetersiz gerekçeyle hüküm kurulması,
Sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar göz önünde bulundurularak 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının somutlaştırılarak değerlendirilmesi gerektiği nazara alındığında, “cezanın sanığın geleceği üzerindeki olası etkileri” şeklindeki açıklamanın kanun koyucunun aradığı anlamda kanuni ve yeterli bir gerekçe niteliği taşımadığı gözetilmeden ilk derece mahkemesince anılan gerekçeyle söz konusu maddenin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin 14.01.2020 gün ve 2019/2446 Esas, 2020/51 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmesine, 06.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.