Danıştay 9. Daire 2019/5157 Esas 2022/1018 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/5157
Karar No : 2022/1018


TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVACI) … Geri Dönüşüm Makine İnş. Metal San. Tic. Ltd. Şti.

2- (DAVALI) … Vergi Dairesi Müdürlüğü-…
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, Tuzla Vergi Dairesi Müdürlüğü'nün … vergi kimlik numaralı mükellefi … Metal ve Tarım Ürünleri Pazarlama San. ve Tic. Ltd. Şti. ile Seğmenler Vergi Dairesi Müdürlüğünün … vergi kimlik numaralı mükellefi … İnşaat Nakliyat San. ve Tic. Ltd. Şti.’nden aldığı faturaların sahte olduğu ve 2013/Aralık döneminden 2014/Ocak dönemine devreden katma değer vergisinin azaltılmasından dolayı 2014 yılı katma değer vergisi beyanlarının düzeltilmesi yolunda düzenlenen vergi inceleme raporlarına dayanılarak 2013/Mart ilâ Mayıs, Ağustos ilâ Ekim, Aralık ve 2014/Ocak, Mayıs dönemleri için re'sen salınan katma değer vergisi ile kesilen üç kat vergi ziyaı cezası ve 2013/Aralık dönemi için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararıyla; … İnşaat Nakliyat San. ve Tic. Ltd. Şti hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı vergi tekniği raporunun incelenmesinden, sözü edilen şirkette nakil sonrası yapılan işe başlama yoklaması hariç diğer yoklamalarda şirketin adreste olmadığı ve avukatlık yapan bir mükellefin sözü edilen adreste faaliyet gösterdiği, söz konusu mükellefin kaydi bilgilerine göre yüksek sayılabilecek düzeydeki ciro ve iş hacmine sahip olmasına rağmen vergi ödevlerini yerine getirmediği, bu bağlamda defter ve belgelerini usulüne uygun bir tebligat yapılmasına rağmen incelemeye ibraz etmediği, 2013 ve 2014 hesap dönemleri için notere onaylatılmış yasal defter tasdiklerinin bulunmadığının görüldüğü, söz konusu şirkete ait depo, araç, mal mevcudu ve gayrimenkulünün olmadığı, yüksek miktarlı bu faaliyetlerin anılan ticari unsurlar bulunmadan ifa edilmesinin teknik ve ticari icaplara aykırı düştüğü, şirketin 2013 yılı için vermiş olduğu Bs bildirim formuyla kurumlar vergisi beyannamesinin ekinde yer alan gelir tablosunun uyumsuz olduğu, çalışan gösterildiği aylarda ilgili stopaj kesintilerinin vergi dairesine yatırılmadığı, şirket yetkilisinin hakkında olumsuz tespitler bulunan birçok şirkette ortaklık veya yöneticilik kayıtlarının bulunduğu, sözü edilen şirketin faaliyet konusunun "ikamet amaçlı binaların inşaatı müstakil konutlar, birden çok oturduğu binalar, gökdelenler vb. inşaatı (ahşap binaların inşaatı hariç)” faaliyeti olmasına rağmen davacı şirkete faaliyet konusu ile hiçbir ilgisi olmayan "su soğutmalı plastik kırma makinesi" sattığı, davacı şirket yetkilisinin makinenin "metal atık ve hurdaların geri dönüşümü ile ilgili olduğu"nu ve anılan makineyi iki ay sonra sattığını beyan ettiği görüldüğünden uyuşmazlık konusu dönemde ekonomik, ticari ve teknik kapasite ve konumunun düzenlediği hasılat faturaları içeriği teslimlerde bulunmaya elvermediği ve davacıya düzenlediği, faaliyet konusu ile ilgisiz içerikli faturanın gerçek bir mal teslimine ilişkin olmadığı sonucuna varıldığı, bununla birlikte incelenen vergi tekniği raporuna istinaden yapılan tarhiyatlara karşı sözü edilen mükellef tarafından dava açılmamış olup yapılan tarhiyatların ihtilafsız olarak kesinleştiği; … Metal ve Tarım Ürünleri Pazarlama Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti. hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı vergi tekniği raporunun incelenmesinden, sözü edilen şirketin 2012 yılının sonuna doğru yapılan hisse devri ile tek ortaklı ve yöneticili bir yapıya döndüğü, nakil sonrası yapılan işe başlama yoklaması hariç vergi dairesi tarafından şirketle irtibat kurulamadığı, şirket yetkilisinin bildirdiği ikametgah adresinin gerçeği yansıtmadığı, anılan şirketin davacıya katma değer vergisi dahil 2.096.455,88-TL tutarında mal sattığı yılda kurumlar vergisi beyannamesini vermediği, aynı yılda mal aldığı 13 adet şirket veya şahıs hakkında sahte belge düzenleme sebebi ile olumsuz tespitler bulunduğu, anılan şirkete ait yazar kasanın en son 18/05/2012 tarihinde kullanıldığı, davacıya mal satılan 2013 hesap döneminde sözü edilen şirketin katma değer vergisi matrahının yüksek olmasına rağmen bazı dönemlerde ödenecek katma değer vergisinin çok az çıktığı veya hiç çıkmadığı, mükellef kurum 2012 hesap döneminde vergi borçlarının büyük çoğunluğunu ödemişken, hisse devrinden sonra yani 2013 hesap döneminde ise vergi borçlarının çok büyük bir kısmını ödemediği, bu itibarla hisse devrinden sonra şirkete ait faaliyetler ile vergisel ödevlerin ifası noktasında gerçeğe aykırılık ve ciddi olumsuzluklar görüldüğü, öte yandan vergi inceleme raporu ve dava dilekçesi içeriğine göre şirket yetkilisi hakkında dolandırıcılık suçlaması ile açılan … Ağır Ceza Mahkemesinin … karar sayılı dosyasında yapılan tespit ve değerlendirmelerin ceza hukukunun ilkeleri ışığında ve vergi hukuku ile ilgisi bulunmayan "münhasıran dolandırıcılık fiilinin unsurları" kapsamında yapılmış değerlendirmeler olduğu, iş bu yargılamanın ise farklı usul ve kanununa tabi olan ve kendi yargısal içtihatlarına sahip olan vergi hukuku bakımından elde edilen tespit ve değerlendirmelere dayandığı anlaşıldığından, anılan mükellefin uyuşmazlık konusu dönemde ekonomik, ticari ve teknik kapasite ve konumunun düzenlediği faturalar içeriği teslimlerde bulunmaya elvermediği ve davacıya düzenlediği faturaların gerçek bir mal teslimine ilişkin olmadığı sonucuna varıldığı, bununla birlikte vergi tekniği raporuna istinaden adı geçen mükellef şirket yetkilisi Kadir Turan adına yapılan cezalı tarhiyatlara karşı sözü edilen mükellef tarafından dava açılmadığı; bu itibarla davacının 2013 yılında aldığı sahte faturaları yasal defterlerine kaydettiği ve bu faturalarda yer alan katma değer vergilerini ilgili dönem katma değer vergisi beyannamelerinde indirim konusu yaptığından bahisle söz konusu faturalarda yer alan katma değer vergisi indirimlerinin reddedilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı; davacı şirket adına üç kat kesilen vergi ziyaı cezasına ilişkin olarak, davacı şirket tarafından söz konusu sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belgelerin kullanılması suretiyle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359. maddesi kapsamında vergi ziyaına sebep olunduğundan dava konusu tarhiyatların üç katı oranında kesilen vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı; 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası bakımından, davalı idarece alışların hangi tarihte, hangi miktarda ve kimlerden yapıldığı, alınması gereken faturaların hangi tutar ve tarihlerde kimlerden alınmadığı yönünde yapılmış herhangi bir somut tespit bulunmadığı, öte yandan kesilen cezanın maddenin öngörülüş amacına da uygun düşmediği, cezai yaptırıma bağlanan söz konusu fiiller bütün unsurları ortaya konulmadan kesilen dava konusu özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, dava konusu özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına, davaya konu 3 kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarının onanmasına karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI:
DAVACININ İDDİALARI: İncelemenin defter belge ibrazı isteminin şirket yetkilisine tebliği ile başlaması gerektiği ancak uyuşmazlıkta böyle yapılmadığı ve hukuka aykırı vergi tekniği raporları ile sonucunda da kanaate dayalı vergi inceleme raporlarının ortaya çıktığı, özel usulsüzlük cezası kesilmesinin de yasaya aykırı olduğu, özel usulsüzlük cezasının uygulanabilmesi için faturaların verilmediğinin ve alınmadığının ve almayanlarla vermeyenlerin birlikte tespitinin gerektiği, bunlar tespit edilmeden salt faturanın sahte olduğu, başkasından alınması gerekirken alınmadığı gerekçesiyle kimden alınmadığı belirtilmeden özel usulsüzlük cezasının kesilemeyeceği iddiasıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.
DAVALININ İDDİALARI: 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 353/1. maddesinde, verilmesi ve alınması icabeden faturanın verilmediğinin, alınmadığının veya düzenlenen faturada gerçek meblağdan farklı meblağlara yer verildiğinin, vermeyen ve almayanların açıkça belirlenmesi yoluyla tespiti gerektiğine ilişkin bir düzenlemeye yer verilmediği, yapılan işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı iddiasıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI: Taraflarca savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … 'NİN DÜŞÜNCESİ: Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
… Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz isteminde bulunan davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak nispi harcın alınmasına,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 24/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.