MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın 22/08/2016 tarihli dilekçesi ile "dosyasının onaylanmasına” karar verilmesi yönündeki isteğinin; “onama” yetkisi Yargıtay"a ait bulunduğundan, “temyizden vazgeçme” olarak değerlendirilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede,
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesine göre anılan madde ve fıkrada belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmanın kasten işlenmiş bir suçtan dolayı verilen hapis cezası ile mahkumiyetin kanuni sonucu olup, kazanılmış hakka konu olmaması ve sanığın yabancı uyruklu olmasının, hak yoksunluklarına karar verilmesine engel bulunmaması karşısında, yasal olmayan gerekçelerle TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi;
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmamasına ilişkin bölümün çıkartılmasına, yerine "5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasına" ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.