MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... hakkında müşteki ..."a ve sanık ... hakkında müşteki ...’a karşı “Hakaret” suçundan açılan kamu davası ile ilgili olarak bir karar verilmemiş ise de, bu hususta zamanaşımı süresince hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.04.2018 tarihli ve 2014/15-487 Esas, 2018/151 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, temyiz ve istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddi boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği belirlenerek temyiz incelemesi sanık hakkında verilen beraat kararı ile sınırlı olarak yapılmıştır.
Gerekçeli kararda özetle “19.02.2015 tarihli kısa kararda sanık hakkında müşteki ..."a hakaret suçundan beraat kararı yerine maddi hata sonucunda kasten yaralama eylemi yönünden hüküm kurulduğu ancak sanık hakkında bu suç yönünden zaten mahkumiyet hükmün kurulduğu ve sözkonusu beraat kararının sanığın müşteki ..."a hakaret eylemine yönelik olarak yazıldığının açık olduğu, bu hususun çelişki değil maddi hatadan kaynaklandığı” belirtilmişse de; mezkur hatanın “maddi yanılgı” ya da “yazım hatası” olarak değerlendirilip tavzih yoluyla düzeltilmesinin mümkün olmadığı anlaşılmakla;
Sanık hakkında Çemişgezek Cumhuriyet Başsavcılığının 15.08.2013 tarih ve 2013/73 Esas sayılı iddianamesi ile müşteki ...’a karşı basit kasten yaralama suçundan açılan kamu davası ile yapılan yargılama sonucunda ilgili olarak hem sanık hakkında kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, hem de sanığın atılı suçtan beraatine karar verilmek suretiyle çelişkiye yol açılması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.