Danıştay 13. Daire 2020/328 Esas 2022/1354 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2020/328
Karar No:2022/1354

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … A.Ş.
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Dağıtıcı lisansı ile faaliyet gösteren davacı şirketin, … Sanayi ve Ticaret Ltd. unvanlı bayisine ait akaryakıt istasyonunda 21/10/2015 tarihinde yapılan denetimde, istasyonda kurulu otomasyon sistemi ile ilgili yükümlülüklerin tam olarak yerine getirmediğinden bahisle 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu'nun 19. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendinin (3) numaralı alt bendi uyarınca 972.717,00-TL idarî para cezası verilmesine ilişkin Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu'nun (Kurul) 15/02/2018 tarih ve 7695-20 sayılı kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesi'nce verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacının bayisi olan akaryakıt istasyonunda 21/10/2015 tarihinde yapılan denetimde dağıtıcı dışında akaryakıt ikmali yapıldığının tespit edilmesi üzerine, otomasyon sistemindeki verilerin düzenli takip edilerek kayıt dışı ikmal bildiriminde bulunulmadığından bahisle 5015 sayılı Kanun'un 7. maddesinin 6. fıkrasının ihlâli sebebiyle dava konusu işlemin tesis edildiği;
Bakılan uyuşmazlıkta, davacı şirketin bayisine ait akaryakıt istasyonunda 21/10/2015 tarihinde yapılan denetimde, otomasyon sisteminde 01/01/2015 ila 21/10/2015 tarihleri arasında tank dolum miktarının 510.432,39 litre, toplam satış miktarının ise 961.180,47 litre olduğu, ödeme kaydedici cihazlardan alınan fişlerde de satış miktarının 996.547,00 litre olduğu, bu durumun tutanak altına alındığı, tutanağın işyeri temsilcisi tarafından imzalandığı, satış takip dosyasına göre de dağıtıcıdan alınan yakıt miktarının 365.749,00 litre olduğu yönünde tespitlere ulaşıldığı;
Bu durumda, dağıtıcıdan alınan akaryakıtın çok üstünde satış yapan bayinin, dağıtıcısı dışında akaryakıt ikmal ettiği, bu durumu önlemeye yönelik takip, tedbir, denetim ve bildirim yükümlülüğü bulunan davacı şirketin 5015 sayılı Kanun'un 7. maddesinin 6. fıkrasını ihlâl ettiği anlaşıldığından, bu fiile karşılık aynı Kanun'un 19. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendinin (3) numaralı alt bendi uyarınca idarî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Ankara Bölge İdare Mahkemesi 8. İdari Dava Dairesi'nce; istinaf başvurusuna konu İdare Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, bayisine ait akaryakıt istasyonunda otomasyon sisteminin kurulduğu ve çalışır vaziyette bayiye teslim edildiği, otomasyon sistemi ile ilgili yükümlülüklerin eksiksiz şekilde yerine getirildiği, fiili denetim yapma yetkileri bulunmadığından otomasyon sistemine yansımayan aykırılıkların fark edilmesinin mümkün olmadığı, otomasyon sistemi uygulama zorunluluğu bulunsa da bu konuda davalı idare tarafından belirlenen bir standart bulunmadığı, soruşturmaya konu olayda yalnızca otomasyon sistemindeki verilerle alış-satış kayıtları arasındaki farktan hareketle işlem tesis edildiği, verilerdeki tutarsızlığın somut delillerle ortaya konulamadığı, olayda kayıt dışı ikmal bulunmadığı, otomasyon verilerinde tutarsızlık bulunmadığı, bayi tarafından kaçak akaryakıt satışı yapıldığına ilişkin bir tespit bulunmadığı, davaya konu eylemin niteliği itibarıyla düzeltme imkânı olan fiillerden olduğu ve idarî para cezası verilmemesi gerektiği, bayi nezdinde ihlâl söz konusu olsa dahi bu ihlâlden herhangi bir menfaat elde edilip edilmediğinin araştırılması gerektiği, başkasının eyleminden dolayı cezalandırılarak cezaların şahsiliği ilkesinin ihlâl edildiği, uygulanan yaptırımın ölçüsüz olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NİN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 17. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca davacının duruşma istemi yerinde görülmeyerek işin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge idare mahkemesi kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin İdare Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, anılan Bölge İdare Mahkemesi kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın davacıya iadesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un 50. maddesi uyarınca, bu onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesi'ne gönderilmesini teminen dosyanın ... İdare Mahkemesi'ne gönderilmesine, 31/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.