Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/2357 Esas 2020/472 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 06/06/2014 tarih ve 2011/288-2014/304 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Dosyanın incelenmesinde; davalıya gerekçeli karar ve davacının temyiz başvuru dilekçesinin tebliğinin usul ve yasaya uygun olmadığı anlaşılmıştır. Şöyle ki; Tebligat Kanunu"nda 6099 Sayılı Yasa ile yapılan değişiklik sonrası gerçek kişiler yönünden 35. maddeye göre tebligat yapılabilmesi için borçlunun adres kayıt sisteminde bir adresinin bulunmaması ve ayrıca daha önce kendisine veya adresine kanunun gösterdiği usullere göre tebliğ yapılmış olması zorunludur.
Somut olayda, davalının mernis kaydı bulunmasına rağmen bu adresine TK"nin 21/2 maddesindeki usule göre tebligat gönderilmeden Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapıldığı anlaşılan gerekçeli karar ve davacının temyiz başvuru dilekçesinin tebliği usulüne uygun değildir. Davalıya 7201 sayılı Tebligat Kanunu ile Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmelik hükümlerine uygun şekilde tebliğ edilerek temyiz süresinin beklenmesi, bundan sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere gönderilmesi için dosyanın mahkemesine geri çevrilmesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle dosyanın mahalli mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 22/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.