Danıştay 8. Daire 2020/2050 Esas 2022/2537 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/2050
Karar No : 2022/2537

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVALILAR) : 1- ...Bakanlığı
VEKİLİ : Av. ...

2- ...Birliği Başkanlığı
VEKİLİ : Av. ...

3- ...Barosu Başkanlığı

İSTEMİN KONUSU : ...Bölge İdare Mahkemesi .... İdari Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, kasten yaralama suçu işlediğinden bahisle meslekten çıkarma cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Mersin Barosu Disiplin Kurulu'nun ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararı ile bu kararın onanmasına dair Türkiye Barolar Birliği Disiplin Kurulu'nun ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .... İdare Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararıyla; 1136 sayılı Kanun'un 5/a maddesindeki, kasten işlenen bir suçtan dolayı iki yıldan fazla süreyle hapis cezasına mahkum olmanın avukatlığa engel hal olarak düzenlenmesine ilişkin açık hüküm karşısında, davacı hakkında kasten yaralama suçundan verilmiş olan 3 yıl 9 ay süreli kesinleşmiş hapis cezası bulunması sebebiyle davacının meslekten çıkarılmasına ilişkin dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı, öte yandan, davacı tarafından ceza mahkumiyetine konu olayın 01/11/2016 tarihinde gerçekleştiği ve 1136 sayılı Kanun'un bu tarihte yürürlükte olan hali ile mahkumiyetinin avukatlığa engel teşkil etmediği iddia edilmiş ise de; 1136 sayılı Kanun'un 5. maddesinin birinci fıkrasının 01/11/2016 tarihinde yürürlükte bulunan halinde de "a) Taksirli suçlar hariç kesinleşmiş bir kararla iki yıldan fazla hapis veya bir yıldan fazla ağır hapis cezasıyla ... hüküm giymiş olmak" avukatlığa engel hal olarak düzenlendiğinden, davacının bu iddiasına itibar edilmediği belirtilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: ...Bölge İdare Mahkemesi .... İdari Dava Dairesince; istinaf başvurusuna konu İdare Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, kasten yaralama sebebiyle almış olduğu hapis cezasına konu suçun işlendiği tarihin 01.11.2006 olduğu, bu tarihte 1136 sayılı Avukatlık Kanunu'nun 5/1-a bendinde "Türk Ceza Kanunu'nun 53 üncü maddesinde belirtilen süreler geçmiş olsa bile" ibaresinin yürürlükte bulunmadığı, bu nedenle ceza hukukunda geçerli bulunan lehe hükümlerin uygulanması ilkesi uyarınca, mahkumiyetine konu suç tarihi itibariyle anılan ibarenin yürürlükte bulunmaması sebebiyle mahkumiyet hükmünde belirtilen hak yoksunluklarının cezanın infazı tarihi itibariyle ortadan kalkacağından, durumunun 1136 sayılı Kanunun 5/1-a bendi kapsamında değerlendirilemeyeceği ve yerleşik yargı kararlarının da bu yönde bulunduğu, öte yandan isnat edilen suçun "olası kast" ile işlendiği kabul edildiğinden, 1136 sayılı Kanunun 5/1-a bendinde ifade edilen "kasıtlı suç" ibaresiyle doğrudan kastla işlenen suçların kastedilmiş olması sebebiyle bu yönden de meslekten çıkarılması yönünde tesis edilen dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı, bu nedenle kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI :

Davalı Adalet Bakanlığı tarafından; temyize konu Bölge İdare Mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu, bozulmasını gerektiren bir neden bulunmadığından temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanması gerektiği savunulmuştur.
Davalı Türkiye Barolar Birliği Başkanlığı tarafından; davacının kasten yaralama suçundan .... Asliye Ceza Mahkemesi'nin ...tarih ve E:...K:...sayılı kararıyla mahkum olduğu ve anılan kararın Yargıtay .... Ceza Dairesi'nin ...tarih ve E:...K:...sayılı kararıyla onanarak kesinleştiği, gerek suç tarihinde gerekse mahkumiyetin kesinleşme tarihinde 1136 sayılı Kanun'un 5/1-a bendinde "iki yıldan fazla hapis cezasıyla mahkum olma" halinin avukatlığa kabulde engel haller arasında sayıldığı, yine aynı Kanunun 136. maddesinin birinci fıkrasında, bu Kanunun 5/1-a bendinde yazılı bir suçtan kesin olarak hüküm giyme halinde meslekten çıkarma cezası uygulanacağının hüküm altına alındığı, kasten yaralama suçundan kesinleşmiş yargı kararıyla 3 yıl 9 ay hapis cezası bulunan davacı hakkında mevzuata uygun şekilde tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı, öte yandan .... İdare Mahkemesi'nin E:2017/1007 sayılı dosyası üzerinden yargılaması yapılan "ruhsatnamenin geri alınarak levhadan adının bir daha yazılmamak üzere silinmesi" işlemi ile dava konusu "meslekten çıkarma" cezasının farklı işlemler olduğu olduğu ve 1136 sayılı Kanun'un farklı hükümleri uyarınca tesis edildiği, bu nedenle mükerrer ceza uygulamasından bahsedilmesinin de mümkün bulunmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Davalı Mersin Barosu Başkanlığı tarafından, savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle,
1. Temyiz isteminin reddine,
2. ...Bölge İdare Mahkemesi .... İdari Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, posta gideri avansından artan tutarın Mahkeme tarafından iadesine,
4. Kesin olarak, 07/04/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.