Danıştay 8. Daire 2020/1469 Esas 2022/2552 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/1469
Karar No : 2022/2552

Temyiz İsteminde Bulunanlar : 1- (Davalı) … Odası
Vekili : Av. …
2- (Davacı) …
Vekili : Av. …

İstemin Özeti : ... İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının hukuka aykırı olduğu öne sürülerek, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmaların Özeti : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : İstemin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
İdare ve vergi mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenip bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında yazılı nedenlerin bulunmasına bağlıdır.
İdare Mahkemesince verilen karar ve dayandığı gerekçe usul ve kanuna uygun olup, bozulmasını gerektiren bir neden bulunmadığından, temyiz istemlerinin reddi ile anılan kararın onanmasına ve temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (onbeş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 07/04/2022 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.



KARŞI OY :


X- Dava, İnşaat Mühendisleri Odası'na kayıtlı bulunan davacı tarafından serbest inşaat mühendisliği belgesi almak amacıyla davalı idareye yapmış olduğu başvurunun … tarih ve … sayılı işlemle reddedilmesi üzerine bu işlemin iptali istemiyle açılan davada ... İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:… K:… sayılı kararıyla Dairemizin 29/11/2012 tarih ve E:2008/9782 K:2012/9863 sayılı bozma kararına uyularak işlemin iptali yolunda verilen karar doğrultusunda serbest inşaat mühendisliği mesleğini yapamadığı dönemde mahrum kaldığını ileri sürdüğü 358.601,77-TL maddi ve 50.000-TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte tazminine karar verilmesi istemiyle açılmıştır.
İdare Mahkemesince; Dairemizin 08/11/2017 E:2016/9513, K:2017/7767 sayılı bozma kararına uyularak, 14/07/2006-22/01/2014 tarihleri arasında davacının mahrum kaldığı en düşük ücretin davalı idare tarafından anılan dönemde mahrum kalınan asgari gelir kaybı olarak 128.380-TL olarak bildirildiği, davacının itirazı üzerine Mahkemelerinin 10/04/2015 tarihli ara kararıyla anılan hesaplamanın "İnşaat Mühendislerinin Aylık Üretlerinin Hesaplanması Esasları"na göre yapılmasının istenildiği, bu ara karara verilen cevapta ise davacının gelir kaybının 358.601,77- TL olduğunun belirtildiği, Mahkemelerinin 30/09/2019 tarihli ara kararıyla belirtilen miktarlardaki farklılığın kaynağının sorulduğu, buna verilen cevapta ise 30/10/2014 tarihli ara karara verilen cevapta belirlenen 128.380-TL gelir kaybının Oda tarafından belirlenen ve uygulanması zorunlu olan asgari ücrete göre hesaplandığı, 10/04/2015 tarihli ara karara verilen cevapta belirlenen 358.601,77-TL gelir kaybının ise Odanın kendi bünyesinde çalışan mühendislere ödediği ve tavsiye niteliğinde olan ücrete göre hesaplandığının belirtildiğinin görüldüğü, bu durumda, davacının 128.380-TL'den daha fazla gelir kaybı bulunduğunun somut olarak ortaya konulmadığı anlaşıldığından, bu miktardan fazla olan maddi tazminat talebinin reddi ve yine bu miktardan davacının belirtilen tarih aralığında elde ettiği somut gelir olan 919,35- TL'nin mahsup edilmesi gerektiği gerekçesi ile davacının 358.601,77-TL maddi tazminat talebinin 127.460,65- TL'sinin kabulüne, bu miktarın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı idareden alınarak davacıya ödenmesine ve kalan kısım yönünden ise davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; davacının serbest inşaat mühendisliği belgesi verilmesi istemiyle 14/07/2006 tarihinde davalı idareye yapmış olduğu başvurunun … tarih ve … sayılı işlem ile reddedilmesi üzerine bu işlemin iptali istemiyle açılan davada ... İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:… K:… sayılı kararıyla davanın reddine karar verildiği, kararın temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede Dairemizin 29/11/2012 tarih ve E:2008/9782 K:2012/9863 sayılı kararıyla serbest meslek mensubu olan davacının, ilgili oda tarafından verilen serbest inşaat mühendisliği belgesini almadan çalışmasının mümkün olmadığı görüldüğünden, serbest inşaat mühendisliği belgesi almak için yapılan başvurunun Anayasal bir hak olan çalışma hakkını kısıtlayıcı şekilde ve yasal dayanağı bulunmayan başı açık fotoğraf getirmesi gerektiğinden bahisle reddinde ve aynı yönde karar veren idare mahkemesi kararında hukuki isabet bulunmadığı gerekçesiyle bozulduğu, verilen bozma kararı üzerine ... İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:… K:… sayılı kararıyla bozma kararına uyularak işlemin iptaline karar verildiği, bu kararın taraflarca temyiz edilmeksizin kesinleştiği, işlemin iptali yolunda verilen karar gereği davalı idare tarafından davacı adına serbest inşaat belgesi düzenlendiği, bu hususun davalı idarece … tarih ve … sayılı yazı ile davacıya bildirilmesi üzerine, serbest inşaat belgesi almak amacıyla davalı idareye başvuru yaptığı 14/07/2006 tarihi ile adına serbest inşaat belgesi düzenlenen 22/01/2014 tarih aralığında geçen süre boyunca serbest inşaat mühendisliği yapamadığı gerekçesiyle 358.601,77-TL maddi ve 50.000-TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte tazminine karar verilmesi istemiyle bakılmakta olan dava açılmıştır.
İdare Mahkemesince; davacının 01/08/2006-23/01/2014 tarihleri arasında mahrum kaldığı en düşük ücret toplamının hesabının yapılmasının davalı İdareden istenildiği, davalı İdare tarafından davacının serbest inşaat mühendisliği yapamadığı dönemde mahrum kaldığı gelir kaybının hesaplanmasında iki yöntem kullanıldığı, birinci yöntemde; davacının davalı Odanın istihdam edeceği inşaat mühendisleri için Oda Yönetim Kurulu kararı ve Oda Personel Ücretlendirme Yönergesi ile belirlenen ve uygulanan asgari ücret üzerinden yapılan hesaplama ile davacının mahrum kaldığı en düşük asgari ücretin 128.380-TL olarak, ikinci yöntemde ise; Odanın tavsiye niteliğinde üyelerinin bilgisine sunduğu, üyelerin serbest piyasa koşullarında sunacakları hizmetler için talep edebilecekleri, mevzuat açısından bağlayıcılığı olmayan asgari ücret hesaplamalarını içeren tablo üzerinden yapılan hesaplama ile davacının mahrum kaldığı en düşük asgari ücretin 358.601,77-TL olarak belirlendiği, davacının serbest inşaat mühendisi olarak çalışamadığı 01/08/2006-23/01/2014 tarihleri arasında gerçekleşmiş ve varlığı kesin olarak kanıtlanabilir gelir kaybının bulunup bulunmadığı hususunda Gelir İdaresi Başkanlığından bilgi ve belge istendiği, … tarih ve … sayılı yazı ile mükelleflerin mesleklerini icra edemedikleri döneme ilişkin kazanç kaybına ait herhangi bir veri bulunmadığından ara karara ilişkin herhangi bir bilginin gönderilemediğinin bildirildiği, İdare Mahkemesince davacının 128.380-TL'den daha fazla gelir kaybı bulunduğunun somut delillerle ortaya konulmadığı gerekçesiyle davacının anılan dönemde elde ettiği 919,35-TL gelir de mahsup edilmek suretiyle 127.460,65-TL maddi tazminata hükmedildiği anlaşılmaktadır.
Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği İnşaat Mühendisleri Odası Serbest İnşaat Mühendisliği Hizmetleri Uygulama, Tescil, Denetim ve Belgelendirme Yönetmeliği'nde serbest inşaat mühendisliği uzmanlık alanları ile serbest inşaat mühendisliği hizmetleri belirlenmiş olup, davacının tazminat istemi, Serbest İnşaat Mühendisliği Belgesi verilmemesi nedeniyle serbest inşaat mühendislerinin mevzuatla belirlenen uzmanlık alanlarında verebileceği hizmetler nedeniyle uğradığı gelir kaybına ilişkindir. İdare Mahkemesince hükme esas alınan gelir kaybının ise; davacının davalı Oda nezdinde inşaat mühendisi olarak çalışması halinde elde edeceği asgari ücret esas alınmak suretiyle hesap edildiği, bu halde davacının gelir kaybının serbest inşaat mühendisi belgesi ile yapabileceği hizmetler kapsamında bilirkişi incelemesi yaptırılmak suretiyle belirlenmesi gerekirken, aynı zamanda uyuşmazlığın tarafı olan davalı İdarenin tüzel kişiliği nezdinde inşaat mühendisi olarak çalışması halinde alacağı asgari ücret üzerinden belirlenmesinde ve bu suretle tesis edilen Mahkeme kararında hukuka uygunluk bulunmadığından, davacının temyiz isteminin kabul edilerek Mahkeme kararının bozulması gerektiği oyuyla aksi yöndeki çoğunluk kararına katılmıyorum.