MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı bünyesinde 03.03.2004 - 31.05.2013 tarihleri arasında tır şoförü olarak çalıştığını, son olarak net 1.350,00 TL ücret aldığını, haftanın 6 günü saat 08.30-18.00 saatleri arasında, öğle yemeği tatili yarım saat olarak kullanarak haftada toplam 54 saat çalıştığını, fazla mesai ücretinin hiç ödenmediğini, ulusal ve genel tatil günleri çalıştığı halde bu günlere dair ödeme yapılmadığını, emekli olmak için işyerinden ayrıldığında işçilik alacaklarını tam alamadığını ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, ulusal ve resmi bayram günleri çalışma ücretlerinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 03.03.2004 tarihinde çalışmaya başladığını, 31.05.2013 tarihinde emekli olmak üzere ayrıldığını, hak etmiş olduğu kıdem tazminatının kendisine ödendiğini, fazla çalışma ücreti yönünden, genelde haftalık çalışma saatlerine uyulduğunu, aşılmış ise de bu fazla mesai miktarının banka hesabı aracılığı ile ödendiğini, ödenmeyen fazla çalışma ücreti olmadığını, davacının ihtirazı kayıt ileri sürmeden bordroları imzaladığını, resmi ve dini tatil ücreti alacağının bulunmadığını, çünkü bu günlerde çalışmadığını, yıllık izin alacağının da bulunmadığını, izin defteri örneğine göre tüm izinlerini kullandığını beyan ederek, davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık izin ve resmi bayram günleri çalışma ücretlerinin davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Mahkemece ilgili bordroda gözükmemesi nedeniyle 2005 ve 2006 yılları yönünden imzalı izin defterine itibar edilmemesi yerinde ise de, 2005 ve 2006 yılları için 14 + 14 = 28 günlük izin süresinin kullanılmadığının kabulü talep aşımı nedeniyle hatalıdır. Davacı işçi ilk 5 yıla ilişkin yılda bir hafta izin kullandığını belirterek yıllık izin alacağı talebinde bulunmuş olup, 2005 ve 2006 yıllarına ilişkin yapılacak hesapta davacının kullandığını belirttiği birer hafta izin süresinin hesaptan dışlanması gerektiğinin gözden kaçırılması bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 16/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.