MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK 157/1, 31/3, 62, 52/2, 52/4, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk ve müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan...’in evde tek başına otururken sabit ev telefonunun çaldığı, bir erkek şahsın arayarak "kiminle görüşüyorum" diye sorduğu, katılanın da adını söylediği, bunun üzerine erkek şahsın katılanın babasının, annesinin, dedesinin, anneannesinin adlarını sayarak "baban bir suçlama nedeniyle şu anda mahkemede, evdeki ziynet eşyalarının ne kadar olduğunu ve nerede olduğunu bize söyleyeceksin ve bunları mahkemeye götürmek üzere sivil polisimize teslim edeceksin" dediği, daha sonra katılanın cep telefonunu vermediği halde kendisini erkek şahsın yeniden cep telefonundan aradığı, "bu telefon sürekli açık kalacak, kapatırsan baban hapse girer" dediği, katılanın da duruma inanıp telefonu kapatmadığı ve evdeki kasanın şifresini bildiği için kasayı açtığı, kasada bulunan 90.000 TL değerindeki ziynet eşyası ve parayı aldığı, telefondaki şahsın verdiği talimata uygun olarak bir sırt çantasına koyduğu ve söylenen yere getirdiği, çantayı köprünün altında kendisini bekleyen, telefonda ... adlı kişi olarak tanıtılan ve katılanla karşılaştığında kendisini ... olarak tanıtan suça sürüklenen çocuğa verdiği, bu suretle suça süreklenen çocuğun üzerine atılı suçu işlediğinin iddia edildiği somut olayda; suça sürüklenen çocuk savunması, katılan beyanı, teşhis tutanağı ve tüm dosya kapsamına göre suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; suça sürüklenen çocuk ve müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 11/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.