MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle, davacının 08.09.2003 ile 20.08.2011 tarihleri arasında soğutma tamir bölümünde çalışmakta iken haksız ve tazminatsız olarak iş akdinin fesih edildiğini, en son aylık ücretinin brüt 2.314,00 TL. olduğunu, fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, izinlerini tam olarak kullanmadığını ve ücretinin ödenmediğini iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle, davacının haftalık 45 saati aşan fazla mesai çalışması olmadığı gibi alacakların 5 yıllık zaman aşımına tabi olduğunu, yıllık izinde iken 12.09.2011 tarihi itibariyle görevine gelmemesi nedeniyle iş akdinin haklı nedenle fesih edildiğini, yıllık izin alacağının kalmadığını, en son aylık ücretinin net 1.630,00 TL. olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; hüküm altına alınan yıllık izin ücreti alacağına yasal faiz işletilmesi gerekirken, en yüksek mevduat faizi işletilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2. Maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, 1 numaralı bendindeki yıllık izin ücretine ilişkin paragrafın çıkartılarak yerine;
“1000 TL izin ücretinin 14/10/2011 dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte” paragrafının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.