11. Ceza Dairesi Esas No: 2018/528 Karar No: 2018/2018 Karar Tarihi: 08.03.2018
Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/528 Esas 2018/2018 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında ilk mahkumiyet hükmü verilmiş ve sadece elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yeniden değerlendirilmesi için iade edilmiştir. Bu nedenle, mühür bozma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesi yapılmıştır. Suç tarihlerinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK'nın 203/1 maddesindeki öngörülen cezalarının üst sınırına göre, sanığa yüklenen \"mühür bozma\" suçunun zamanaşımı gerçekleşmiştir. Bu nedenle, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen asli zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE karar verilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri bu karara dayanmaktadır.
11. Ceza Dairesi 2018/528 E. , 2018/2018 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Mühür bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanık hakkında mühür bozma suçlarından verilen 01.10.2009 tarih, 2009/20 Esas ve 2009/164 Karar sayılı ilk mahkumiyet hükmünün sanık tarafından; "elektrik enerjisi hakkında hırsızlık" suçundan kurulan beraat hükümlerinin ise katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 26.07.2012 tarihli yazısı ile sadece elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün 6352 sayılı Yasanın geçici 2/1-2 maddeleri uyarınca yeniden değerlendirilmesi için iadesi üzerine mahkemece beraat hükmü kuruldğu ve hükmün temyiz edilmeden kesinliştiği, iade kapsamında bulunmayan mühürs bozma suçundan yeni bir hüküm kurulmadığı anlaşılmakla; sanığın, mühür bozma suçundan kurulan 01.10.2009 tarih, 2009/20 Esas ve 2009/164 Karar sayılı mahkumiyet hükmüne yönelik süresinde yaptığı temyizine hasren dosya incelenip gereği görüşüldü: 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanığa yüklenen "mühür bozma" suçlarının suç tarihlerinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 203/1 maddesindeki öngörülen cezalarının üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, kesici son işlem olan mahkumiyet hükmünün verildiği 01.10.2009 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen, bu hususta aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen asli zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 08.03.2018 tarihinde oybiriliği ile karar verildi.