Danıştay 10. Daire 2019/10108 Esas 2022/2231 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2019/10108
Karar No : 2022/2231

TEMYİZ EDEN (DAVACILAR) : 1- …
2- …
3- …
4- …
VEKİLLERİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı / ANKARA
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... İdare Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, T:… sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

DAVANIN_KONUSU : Davacılar tarafından, …'un 13/06/2015 tarihinde Muğla Yatağan Devlet Hastanesinde gerçekleştirilen enjeksiyon nedeniyle engelli hale geldiği ve meydana gelen zararın davalı idarenin hizmet kusurundan kaynaklandığı iddiasıyla, tüm davacılar için toplam 500,00 TL maddi ve 100.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte ödenmesine karar verilmesi istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davanın maddi tazminat istemine yönelik kısmının kabulüne, manevi tazminat istemine yönelik kısmının ise kısmen kabulüne, kısmen reddine, 500,00 TL maddi tazminatın idareye başvuru tarihi olan 19/07/2016 tarihinden, 17.000,00 TL manevi tazminatın dava açma tarihi olan 09/11/2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davacılara ödenmesine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge İdare Mahkemesi ... İdare Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, istinaf başvurusuna konu ... İdare Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu gerekçesiyle taraflarca yapılan istinaf başvurularının kesin olarak reddine karar verilmiş; davacılar tarafından yapılan temyiz başvurusu üzerine de … Bölge İdare Mahkemesi ... İdare Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, T:… sayılı kararıyla, kesin olarak verilen karara karşı temyiz yoluna başvurulamayacağı gerekçesiyle temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ_EDENİN_İDDİALARI : Davacılar tarafından, davanın belirsiz alacak davası olarak açıldığı ve maddi tazminat hesabı yapıldığında dava değerinin temyiz kesinlik sınırının üzerinde olacağı ileri sürülmektedir.

KARŞI_TARAFIN_SAVUNMASI : Davalı idare tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacıların temyiz isteminin REDDİNE,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... İdare Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, T:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. Temyiz aşamasına ilişkin yargılama giderlerinin istemde bulunanlar üzerine bırakılmasına, artan posta ücretinin istemi halinde davacılara iadesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... İdare Mahkemesine gönderilmesine, 19/04/2022 tarihinde kesin olarak oy çokluğuyla karar verildi.


(X) KARŞI OY :

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun Temyiz başlıklı 46. maddesinin 1. fıkrasında, "Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin aşağıda sayılan davalar hakkında verdikleri kararlar, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştayda, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebilir" hükmü yer almış, maddenin devamında, temyiz edilebilecek kararlar; açılan davanın konusu esas alınarak belirlenmiş, aynı fıkranın (b) bendinde, "Konusu yüz bin Türk lirasını aşan vergi davaları, tam yargı davaları ve idari işlemler hakkında açılan davalar"da verilen kararların temyiz edilebileceği kurala bağlanmış; Kanun'un Ek 1. maddesinde yer alan düzenleme uyarınca, bu Kanunda öngörülen parasal sınırlar; her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların, o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulandığından, davanın açıldığı 09/11/2016 tarihinde temyiz parasal sınırının 100.000,00 TL olduğu görülmüştür.
2577 sayılı Kanun'un yukarıda aktarılan maddelerinde, konusu belli bir para olan tam yargı davalarında verilen kararlardan hangisinin, 2577 sayılı Kanun'un 46/1-(b) maddesi uyarınca temyize tabi olup olmadığının; "verilen kararlara göre" değil, açılan davalardaki parasal miktara göre belirleneceği hükme bağlandığından; bu husustaki değerlendirmenin dava açma tarihinde yürürlükte bulunan temyiz parasal sınırının esas alınarak yapılması gerekmektedir.
Aksi uygulamanın, 2577 sayılı Kanun'da belirtilen parasal sınırlar yıl itibariyle yeniden değerleme oranında arttırıldığından, davanın açılmasından sonraki yargılama sürecine göre kararın temyiz edilebilme durumunun değişmesi nedeniyle, kanun yollarına başvurma açısından, kanuni açıklığın bulunmadığı sonucunu doğuracağı açıktır.
Dosyanın incelenmesinden; davanın 100.500,00 TL tazminat ödenmesi istemiyle 09/11/2016 tarihinde açıldığı, davanın kısmen kabulü, kısmen reddi yolunda verilen karara karşı taraflarca yapılan istinaf başvurularının … Bölge İdare Mahkemesi ... İdare Dava Dairesince kesin olarak reddilmesi üzerine Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulması istemiyle davacılar tarafından temyiz başvurusu yapıldığı, davacıların temyiz istemlerinin … Bölge İdare Mahkemesi ... İdare Dava Dairesince verilen ara kararı ile reddedildiği ve anılan kararın bozulması istemiyle de davacılar tarafından temyiz başvurusunda bulunulduğu anlaşılmaktadır.
Davanın açıldığı 09/11/2016 tarihindeki temyiz parasal sınırının 100.000,00 TL, davada tazminata konu miktarın ise 100.500,00 TL olduğu ve bu miktarın davanın açıldığı 2016 tarihindeki temyiz parasal sınırının üzerinde olduğu görüldüğünden; uyuşmazlığın, 2577 sayılı Kanun'un 46. maddesinde sayılan davalar arasında yer aldığı ve temyizen incelenerek esası hakkında bir karar verilmesi gerektiği sonucuna varılmaktadır.
Yukarıda açıklanan nedenle, davacıların temyiz istemleri kabul edilerek … Bölge İdare Mahkemesince ara kararı olarak verilen temyiz isteminin reddine yönelik kararın bozulması gerektiği oyu ile Daire kararına katılmıyorum.