Danıştay 10. Daire 2019/10750 Esas 2022/2215 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2019/10750
Karar No : 2022/2215

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Genel Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Gıd. Hay. San. Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : Davacı tarafından, Diyarbakır ili, Bismil ilçesi, Köseli köyü sınırları içerisinde yer alan 324 nolu parselde ve Diyarbakır-Bismil Devlet Yolunun kenarında bulunan, kiralama yoluyla Çırçır ve Prese Fabrikası olarak işletilen yapının ve içerisindeki ürünlerin 31/10/2006-01/11/2006 tarihleri arasında meydana gelen yoğun yağış ve idarenin kusurlu olarak yürüttüğü yol yapım çalışması nedenleriyle zarara uğradığı ileri sürülerek 317.942,00 TL maddi tazminatın yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan dava sonucunda, ... İdare Mahkemesinin reddedilen miktar üzerinden hesaplanan 18.697,45 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesi yolundaki ısrar kararının Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu'nun 28/11/2018 tarih ve E: 2016/3581, 2018/5235 sayılı kararı ile reddedilen miktar üzerinden nispi vekalet ücretine hükmedileceği, ancak bu ücretin davacı lehine hükmedilen nispi vekalet ücreti miktarını geçemeyeceği gerekçesi ile bozulması üzerine bozma kararına uyularak (davacı lehine hükmedilen vekalet ücreti olan) 8.488,74 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine ilişkin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

TEMYİZ_EDENİN_İDDİALARI : Davalı idare tarafından, maddi tazminat davalarının kısmen ret ile sonuçlanması durumunda lehine nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği, bakılan davada Tarifenin 10. maddesinin kıyasen uygulanamayacağı ileri sürülmektedir.

KARŞI_TARAFIN_SAVUNMASI : Davacı tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin REDDİNE,
2. ... İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. Temyiz yargılama giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (on beş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.