Danıştay 13. Daire 2016/2625 Esas 2022/1743 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2016/2625
Karar No:2022/1743

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Kaymakamlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Manisa Merkez Yunusemre ilçesi … Anadolu Lisesinin kantinini 23/10/2014 tarihli sözleşmeye istinaden işlettiğini belirten davacı tarafından, söz konusu kantin işletmesinin ihaleye çıkarılması kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesi'nce verilen kararda; davacının, Manisa Merkez Yunusemre İlçesi … Anadolu Lisesinin kantinini 23.10.2014 tarihli sözleşmeye istinaden işlettiği, ancak öğrenci ve öğretmenlerin kantin işletmesinden memnun olmaması ve önceki ihale bedelinin emsal yerlere göre düşük kaldığı sebepleriyle, Okul Aile Birliğinin … tarih ve … sayılı kararıyla kantinin yeniden ihale edilmesi kararı alındığı, 11.11.2015 tarihinde ihale ilanına çıkıldığı ve ilanın okulun görülür yerlerine konulduğu, söz konusu kantin işletmesinin ihaleye çıkarılması işleminin iptali istemiyle bakılan davanın açıldığı, 20.10.2015 tarihli Tutanakta öğrencilerin sıcak su, fazladan şeker, peçete gibi taleplerinin bile genelde olumsuz karşılandığı, kantinin hijyen bakımından yetersiz olduğu gibi 13 başlık altında yakınmaların yer aldığı, anılan tutanakta öğretmenlerin yanı sıra çok sayıda öğrencinin de imzasının bulunduğu, kaldı ki böyle bir sebep olmasaydı dahi önceki ihalenin Ödeme Şartnamesinin 4. maddesinde, kira süresinin bitiş tarihi olarak 15.06.2015'in belirtildiği, her ne kadar davacı tarafından bu maddeye şerh konularak Şartname imzalanmış ise de, 23.10.2014 tarihli kira sözleşmesinin 6. maddesinde; sözleşmenin süresinin 1 yıl olduğunun açıkça belirtildiği, 2886 sayılı Yasanın 75. maddesiyle yasal süre bitiminden itibaren ecrimisil alınacağı hüküm altına alındığından, 2886 sayılı Yasanın 1. maddesi uyarınca usulüne uygun yeni bir sözleşme yapılmadıkça kiracıyı fuzuli şagil kabul etmek gerekeceğinden idarenin kiraya verdiği taşınmazlarını, kira süresi sonunda, işgal ne kadar süre devam ederse etsin, ecrimisil olarak alınması gereken paranın “kira parası” adı altında alınmış veya ödenmiş olmasının, taraflar arasındaki kira sözleşmesinin yenilendiği anlamına gelmeyeceği, öte yandan, dava konusu kantin işletmesinin ihaleye çıkarılması işleminde mevzuatta öngörülmüş usule uygun olmayan herhangi bir husus görülmediği gerekçesiyle dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, yaklaşık 9 yılı aşkın bir zamandır okul kantinini kiracı olarak işlettiği ve her yıl sözleşmenin yenilendiği, 2014 tarihli kira sözleşmesi uzun zamandan beri devam eden kiracılık ilişkisinin devamı niteliğinde olduğundan yani okul kantini ihaleyle kiraya verilmediğinden 2886 sayılı Kanun hükümlerinin değil, Borçlar Kanunu hükümlerinin uygulanması gerektiği, sözleşmenin başlangıç ve bitiş tarihlerinin kabul edilmeyerek bu maddelere şerh konulduğu ve sözleşmenin bu şekilde imzalandığı, Milli Emlak Genel Tebliği'nin 4. maddesi ve Okul Aile Birliği Yönetmeliği'nin Geçici 2. maddesi uyarınca sözleşme süresinin 09/02/2017 tarihine kadar uzadığı, 20/10/2015 tarihli tutanağın gerçeği yansıtmadığı, kantini her türlü nizama ve yönetmeliklere uygun işlettiği, yapılan denetimlerde herhangi bir olumsuz durumla karşılaşılmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma süresinde verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki … İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın davacıya iadesine,
5. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
6. 2577 sayılı Kanun'un 20/A maddesinin ikinci fıkrasının (i) bendi uyarınca kesin olarak (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere), 20/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.