Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/9169 Esas 2022/3649 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki çekişmeli taşınmazın kesinleşen orman tahdidi içinde kaldığından, tapu kaydının mahkeme kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kısmen kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı, taraf vekilinin istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37 . Hukuk Dairesi'nin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Çerkezköy 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/81 2019/485 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, çekişmeli taşınmazın kesinleşen orman tahdidi içinde kaldığından, tapu kaydının mahkeme kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi’nce esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi’nin esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra, Çerkezköy 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2018/81 Esas - 2019/485 Karar sayılı kararının incelenmesinde;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; dava konusu Tekirdağ İli, Çerkezköy İlçesi, İstasyon Mahallesi, 240 ada, 10 parsel sayılı 22.168 m² yüzölçümlü taşınmazın Orman Genel Müdürlüğü tarafından açılan dava sonucunda Çerkezköy 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2013/181 Esas – 2013/497 Karar sayılı ilamı ile toplam 4.724,62 m²’lik kısmının orman tahdit sınırı içinde kaldığı gerekçesiyle tapu kaydının iptali ile orman vasfıyla Hazine adına tesciline karar verildiği, kararın taraflarca temyiz edilmeyerek 09.09.2014 tarihinde kesinleştiği, eldeki davanın 18.11.2014 tarihinde 10 yıllık zamanaşımı süresi içerisinde açıldığı anlaşılmaktadır.
Arsa niteliğindeki dava konusu taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde ve taşınmazın gerçek bedelinin TMK'nın 1007. maddesi gereğince davalı Hazineden tahsiline karar verilmesinde yöntem itibariyle bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
Davacı vekilinin temyizine gelince;
Dairemizin yerleşik içtihatları gereği, dava konusu taşınmazın değeri belirlenirken dava tarihine göre değerlendirme yapılması gerekirken, tapu kaydının iptali ile Hazine adına tesciline ilişkin kararın kesinleşme tarihi esas alınarak değer belirleyen bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan Çerkezköy 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2018/81 Esas – 2019/485 Karar sayılı hükmünün HMK’nın 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, HMK’nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi'ne GÖNDERİLMESİNE, davacıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 07/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.