MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Mağdur hakkında Harran Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesinin 09.11.2011 tarihli geçici raporunda ""Toraksta 2 adet 3x1 cm"lik kesi, şahsın lezyonları hayati tehlike oluşturmaktadır, basit tıbbi müdahale ile giderilemez, genel cerrahi ve göğüs cerrahisi konsültasyonu istendiği"", aynı Hastaneden Genel Cerrahi Anabilim dalından alınan raporda ise mağdurun yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilip giderilemeyeceği konusunda bir belirleme yapmadığı, Şanlıurfa Adli Tıp Müdürlüğünün 08.03.2012 tarihli raporunda ise ""Basit tıbbi müdahale açısından kişiyi tedavi eden Harran Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Dr. ... "den sorularak kişide tarif edilen 2 adet kesici delici alet yaralarının her birinin ayrı ayrı seyri (cilt, cilt altı, kas, sinir, damar, vs) açıkça belirtilerek tarafımıza bildirilmesi mütalaa olunur."" belirtildiği halde, mağdurun yaralanmasına ilişkin kesin rapor aldırılmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) İlk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Sanık hakkında TCK’nin 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmemiş ise de; hak yoksunluğunun kasıtlı suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyet kanuni sonucu olup, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi de dikkate alınarak, karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkın dikkate alınmasına 05.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.