
Esas No: 2018/2438
Karar No: 2022/2834
Karar Tarihi: 21.04.2022
Danıştay 4. Daire 2018/2438 Esas 2022/2834 Karar Sayılı İlamı
Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2018/2438 E. , 2022/2834 K."İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/2438
Karar No : 2022/2834
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına pos tefeciliği faaliyetinden elde ettiği komisyon gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle takdir komisyonu kararına istinaden 2012 yılına ilişkin re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı gelir vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:… , K:… sayılı kararda; davacı hakkında tanzim edilen vergi tekniği raporundaki tespitlerin değerlendirilmesinden; işe başlama yoklamasında işçisinin ve mal mevcudunun olmadığını beyan etmesi, kredi kartlarından kısa sürede çok yüksek miktarda çekim yapılmış olması, Ba-Bs formlarının tetkikinden, aynı kişiye alış ve satış yaptığı ve bu kişinin mal alıp sattığı kişilerin büyük çoğunluğu hakkında pos tefeciliği yaptıkları yönünde vergi tekniği raporları düzenlenmesi, pos cihazlarıyla yapılan satış tutarlarının yüksek olması, yine kontör alımlarının operatörlerden yapılmamasının ticari icaplara uymaması, örnekleme yoluyla ifadesine başvurulan 22 kişinin, davacıdan herhangi bir mal veya hizmet satın almayıp, belli bir komisyon karşılığında, nakit ihtiyaçları için para aldıklarını beyan etmeleri karşısında, davacının pos cihazlarıyla yaptığı satışların gerçek bir satış olmayıp, davacı tarafından komisyon karşılığı verilen paralar olduğu anlaşıldığından davacının faaliyetinin ikrazatçılık faaliyeti olduğu ve elde ettiği faiz gelirini beyan etmediğinden bahisle yapılan cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Karara esas alınan işlemlerin müvekkilin iş hacminin ortalama %5'ini dahi karşılamadığı, kalan %95'lik kısım için tümevarım yapılamayacak kadar soyut delillerin olduğu, müvekkilin çalıştığı firmaların bir kısmı hakkında inceleme yapılmış olmasının müvekkilin tefecilik yaptığı anlamına gelmeyeceği, Maliye Bakanlığı'nın ilgili yönergesine göre karşıt tespit oranının en az %80 olması gerektiği, tarhiyatın maddi ve somut delillerden uzak olduğu, temyiz konusu kararın hakkaniyete ve vergilendirme ilkelerine aykırı olduğundan bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 21/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
